چکیده:
هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه منابع انسانی صنعت گردشگری استان اصفهان مبتنی بر فرآیند مدیریت دانش است. جامعه آماری را خبرگان صنعت گردشگری استان اصفهان تشکیل میدهند که با روش هدفمند وابسته به ملاک انتخاب شدند و از طریق پرسشنامه از آنها نظرخواهی به عمل آمد و دادهها با استفاده از روش مدلسازی ساختاری تفسیری و ماتریس اهمیت –عملکرد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مدل استخراجشده شامل 9 شاخص است که مطابق با فرآیند مدیریت دانش در 4 بُعد ایجاد دانش، حفظ و نگهداری دانش، تبدیل و انتقال دانش و بهکارگیری دانش و در 5 سطح قرار گرفتند و روابط بین آنها مشخص گردید. نتایج نشان داد در پایینترین سطح شاخصهای «طراحی مدل شایستگیهای مشاغل صنعت گردشگری» و «طراحی نظام اطلاعات منابع انسانی» بیشترین تأثیر را بر دیگر شاخصها دارند و در واقع مهمترین شاخصهای توسعه منابع انسانی صنعت گردشگری استان اصفهان محسوب میشوند و در بالاترین سطح شاخص «تعریف و اعطای جوایز تعالی مدیریت منابع انسانی صنعت گردشگری» قرار گرفت که دارای بیشترین وابستگی بود. همچنین نتایج ماتریس اهمیت عملکرد شاخصهای توسعه منابع انسانی نشان داد که همه 9 شاخص شناساییشده در منطقه کانون توجه یا حیطه ضعف قرار گرفتند که نشان میدهد باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند.
The purpose of this study is to design a model for human resource development in the tourism industry of Isfahan province based on the knowledge management process. The statistical population consists of experts in the tourism industry of Isfahan province selected by the purposeful criterion-based method, who were surveyed through a questionnaire. The data were analyzed through interpretive structural modeling and importance-performance matrix. The designed model includes 9 indicators which, according to the knowledge management process, are classified in 4 dimensions including knowledge creation, knowledge retention, knowledge transfer and distribution, and application of knowledge, and were placed in 5 levels and their relationships were identified. The results showed that at the lowest level, the indicators of "designing the model of occupational competencies of tourism industry" and "designing human resource information system" impose the greatest impact on other indicators. In fact, they are the most important indicators of human resource development of tourism industry in Isfahan province. The indicator of “defining and presentation of excellence awards for human resource management of tourism industry" occupied the highest level with the most dependence. Furthermore, the results of the importance-performance matrix of human resource development indicators showed that all 9 identified indicators were in the area of focus or weakness, which indicates that more attention should be paid.
خلاصه ماشینی:
همچنين ، با توجه پيشينه تحقيق و با مراجعه به منابع و جستجو در فضاي مجازي ، بررسي ها و کنکاش هاي لازم صورت گرفت اما پژوهشي با اين عنوان يافت نگرديد که مدل توسعه منابع انساني صنعت گردشگري را بر مبناي فرآيند مديريت دانش ارائه دهد که اين مسئله بيانگر خلاء تئوريکي و تجربي در اين حوزه مي باشد.
بنابراين ، آموزش و توسعه منابع انساني، به عنوان يکي از مهم ترين اقدامات مديريت منابع انساني در صنعت گردشگري مطرح بوده و پرداختن به اين موضوع در قالب و رويکردي استراتژيک ، نقشي بسيار با اهميت در دستيابي به اهداف استراتژيک سازماني، محلي، ملي و بين المللي و نيز ايجاد و توسعه مزيت رقابتي ايفا مينمايد.
مراحل روش مدل سازي ساختاري تفسيري (فول و همکاران ، ٢٠١١) 218 يافته هاي پژوهش مرحله نخست : استخراج و دسته بندي شاخص هاي توسعه منابع انساني گردشگري با استفاده از روش فراترکيب در اين پژوهش از روش هفت مرحله اي سانلوسکي و باروسو١ (٢٠٠٧) براي انجام روش فراترکيب استفاده شده است که در ادامه شرح داده ميشود.
در مرحله اول ادبيات و پيشينه تحقيق به طور سامانمند و با رويکرد کيفي و روش فراترکيب مورد بررسي قرار گرفتند که حاصل اين بررسي شناسايي ٩ شاخص توسعه منابع انساني صنعت گردشگري در ٤ بعد مديريت دانش يعني ايجاد دانش ، حفظ و نگهداري دانش ، تبديل و انتقال دانش و به کارگيري دانش است .