چکیده:
مقاله حاضر به بررسی ایده آلیسم و تعلیم و تربیت پرداخته و به روش تحلیلی - توصیفی به بررسی مفاهیم
پرداخته و در پایان نتیجهگیری شده و پیشنهاداتی ارائه میشود. ارتباط میان مولفه تعلیم و تربیت ایده
آلیسم با مبانی فلسفی آن با توجه به تفسیر هستی از نگاه ایده آلیسم» تعلیم و تربیت باید شاگرد را جهت
درک حقایق ناب هستی هدایت کند و وحدت میان عناصر هستی را به او بیاموزد. تصویری که
ایده آلیسم از معرفت و شناخت به دست میدهد» موجب میشود که اندیشهورزی محور تعلیم و تربیت
این مکتب قرار گیرد. روش مورد نظر برای کسب معرفت همان دیالکتیک است. و توجه به ارتباط میان
قضایا و مفاهیم ذهنی به عنوان یک هدف اساسی در تعلیم و تربیت ایده آلیسم مطرح میگردد.
ارزششناسی ایده آلیسم نیز ویژگیهای ممتازی دارد چون» ارزشها مطلق و واحد هستند» آموزش
ارزشها هدف بس یار مهمی است. معلم نماینده ارزشها و الگوی شاگردان است. شاگردان باید با
ارزشهای فرهنگی و اجتماعی آشنا شوند و تعارضات میان آنها را از میان بردارند.
خلاصه ماشینی:
به نظر ايده آليست ها، فرهنگ و محيط روحاني، حاصل فعاليت خلاق انسان است ، به اين معني که تمام علوم انساني يعني، هنر، ادبيات ، مذهب ، اخلاق ، رياضيات ، علوم و تاريخ و فلسفه ، محصول فعاليت هاي خردمندانه و اخلاقي و زيباييشناختي انسان است که آموزش و پرورش بايد اين ميراث فرهنگي را پاس دارد.
به طور کلي، ايده آليست ها موافقند که تعليم و تربيت ، نبايد فقط بر رشد ذهني تأکيد کند، بلکه بايد دانش پژوهان را تشويق کند تا بر همه ي آنچه که به ارزش هاي پايدار مربوط است ، متمرکز شوند (هاشمي، سيداحمد، ١٣٩٦).
اصولا آنها تأکيد ميکنند که تعليم و تربيت حقيقي فقط توسط خود فرد تحقق مييابد و هر چند معلمان نتوانند در ذهن کودکان راه يابند، اما قادرند مواد درسي و فعاليت هايي را تدارک ببينند که بر يادگيري اثر ميگذارد و پاسخ يادگيرنده به اين مواد و فعاليت هاست که تعليم و تربيت را تشکيل ميدهد (شفيلد، ١٣٨٠: ٦١) معلم در فلسفه ي ايده آليستي در اين نظريه ، معلم با کمک به شاگردان ، زمينه هايي را فراهم ميکند تا خود آنان به رشد معنوي و روحاني دست يابند.
ايده آليست ها به معلم و مربي بيشتر توجه دارند و معتقدند مربي بايد از نظر عقلي و اخلاقي برتر و سرمشق دانش آموزان باشند و محيط خاص را براي کودک فراهم کند و وظيفه ي مربي راهنمايي او به سوي حقيقت است .