چکیده:
کتمان ممدوح و مذموم در اخلاق اسلامی جایگاه ویژهای دارد. در کتمان مذموم، شفافسازی و آشکارسازی لازم است. آنچه در پژوهش حاضر کنکاش میشود کتمان و آشکارسازی جرم و خطاهای عمومی است که مجرم درخصوص عموم مردم و بیتالمال مرتکب شده است. در اینجا پرسش بحث برانگیز این است که وظیفه اخلاقی مجرم در خصوص عموم مردم برای جبران جرم خود چیست و تا کجا جرم خود را کتمان کند؟ وظیفه دیگران درخصوص آشکارسازی چیست؟ این پژوهش نخست، اصل اوّلی اخلاقی، در کتمان اسرار، عیوب، جرم و خطاهای خود و دیگران را تبیین میکند؛ سپس وظیفه اخلاقی دیگران در مقابل مجرم و خطاهای عمومی در آشکارسازی اسرار و عیوب را معین میکند و در ادامه، وظیفه اخلاقی مجرم را بعد از اقدام مجرمانه و خطاهای عمومی، بیان میکند و در نهایت وظیفه اخلاقی مظلوم و دیگران (مانند رسانهها) را در اطلاعرسانی ظلم مجرم و حدود و شرایط آن آشکار میسازد.
Concealed and neglected crimes in Islamic ethics have a special place. In defamatory concealment, clarification and detection are necessary. There are many examples of concealment and different judgments for each one. What is being investigated in this study is to conceal and detect crime and public misconduct committed by the perpetrator against the general public and the baitalmal. Here, the challenge is that what is the moral duty of the offender to the public to make up for his crime? How far does it conceal its crime? What is the task of others about detecting? First, this first study explains the moral principle of concealing mysteries, defects and sins, and the crimes and mistakes of himself and others, and then the moral duty of others to commit a crime and public error in revealing his secrets and defects before committing a criminal act Defining the moral duty of the perpetrator after the criminal acts and public mistakes, and ultimately revealing the moral obligation of the oppressed and others (such as the media) to inform the perpetrator of oppression and its terms and conditions.
خلاصه ماشینی:
در اينجا پرسش بحث برانگيز اين است که وظيفه اخلاقي مجرم در خصوص عموم مردم براي جبران جرم خود چيست و تا کجا جرم خود را کتمان کند؟ وظيفه ديگران درخصوص آشکارسازي چيست؟ اين پژوهش نخست، اصل اوّلي اخلاقي، در کتمان اسرار، عيوب، جرم و خطاهاي خود و ديگران را تبيين ميکند؛ سپس وظيفه اخلاقي ديگران در مقابل مجرم و خطاهاي عمومي در آشکارسازي اسرار و عيوب را معين ميکند و در ادامه، وظيفه اخلاقي مجرم را بعد از اقدام مجرمانه و خطاهاي عمومي، بيان ميکند و در نهايت وظيفه اخلاقي مظلوم و ديگران (مانند رسانهها) را در اطلاعرساني ظلم مجرم و حدود و شرايط آن آشکار ميسازد.
4. آشکارکردن اسرار و عيوب خود و ديگران در جرمها و خطاهاي عمومي در ادامه مقاله به اين پرسش پاسخ داده میشود که در خطاها و جرمهايي که در عرصه عمومي اتفاق ميافتد و بهنوعي همه مردم با آن مرتبط هستند، آيا اصل اوّلي يادشده حاکم است يا در اينجا وظيفه اخلاقي آشکارسازي است و اگر وظيفه، آشکارسازي است، دلايل آن چيست؟ فرضيه پژوهش اين است که در جرمها و خطاهاي عمومي، اصل کتمان ناديده گرفته ميشود و اصل آشکارسازي با حدود و شرايطي حاکم است.
وظيفه اخلاقي مرتکبِ جرم و خطاهاي عمومي در آشکارسازي اسرار و عيوب خود اگر کسي خطا يا جرمي را مرتکب شد و فقط به خود ظلم کرده باشد، کافي است توبه نمايد و رابطه ميان خود و خدايش را اصلاح کند و نبايد ديگران را از گناه و جرم و خطايش آگاه سازد.