چکیده:
دیپلماسی به معنای فن مذاکره، اصطلاحی است که در سیاست خارجی رایج است و هر نظامی بر اساس ایدئولوژی و ارزشهای خود آن را شکل میدهد. دیپلماسی توحیدی و شریعتمحور افزون بر رعایت شریعت اسلام، موجب عزتافزایی و پیشگیری از جنگ و ایجاد صلح بین کشورها میشود. ازاینجهت پژوهش درباره آن جهت معرفتافزایی دارای اهمیت است. مسئله این پژوهش آن است که برخی ممکن است به دلیل نفهمیدن زیرساختهای دیپلماسی توحید، نقش ارزشهای دینی و در رأس آن توحید در دیپلماسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی را حداقلی بدانند که برایند این نگاه، میتواند افزون بر خدشه در ارزشهای دینی، موجب نفی عزت و کرامت نظام اسلامی شود. ازاینرو، این پرسش مطرح میشود که دیپلماسی توحید چیست و دارای چه مبانی و زیرساختهایی است؟ این مقاله با نگاه اسلامی و روش توصیفی-تحلیلی به تبیینِ چیستی دیپلماسی توحید و مبانی آن پرداخته است و به این نتیجه دست یافت که دیپلماسی توحید فن اداره روابط بینالملل بر اساس شریعت مقدس اسلام است که از زیرساخت و مبانی توحید ربوبی شکل یافته باشد و این میتواند نظام جمهوری اسلامی را در سیاست خارجی منطبق با شریعت اسلام نگه دارد و از سلطهپذیری و عزتزدایی نجات دهد و کرامت آن را حفظ کند.
Diplomacy, in the sense of negotiation technique, is a term that is common in foreign policy and that each system is shaped by its ideology and values. Monotheistic and Shari'a-based diplomacy, in addition to observing Islamic law, promotes dignity and prevention of war and peace between nations. Therefore research about it is important for epistemology. The point of this study is that some may dismiss the role of religious values and, at the very least, monotheism in foreign policy of the Islamic Republic, because of their lack of understanding of the infrastructures of monopoly diplomacy, which in turn may undermine the dignity and dignity of religious values. The dignity of the Islamic system. So the question is what is monotheism diplomacy and what are its bases and infrastructure? This article, with an Islamic view and a descriptive-analytical approach, explores the nature of monotheistic diplomacy and its foundations, and concludes that monotheistic diplomacy is a technique of international relations administration based on the sacred shari'a of Islam formed from the infrastructure and foundations of monotheism. It can maintain the Islamic Republic's foreign policy in accordance with Islamic law and save its dignity and dignity and maintain its dignity.
خلاصه ماشینی:
ديپلماسي توحيد در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در انديشه سياسي امام خميني اسدالله کردفيروزجائي*/ حميد نگارش ** چکيده ديپلماسي به معناي فن مذاکره ، اصطلاحي اسـت کـه در سياسـت خـارجي رايـج است و هر نظامي بر اساس ايدئولوژي و ارزش هـاي خـود آن را شـکل مـيدهـد.
مسئله ايـن پـژوهش آن است که برخي ممکـن اسـت بـه دليـل نفهميـدن زيرسـاخت هـاي ديپلماسـي توحيد، نقش ارزش هاي ديني و در رأس آن توحيد در ديپلماسي سياسـت خـارجي جمهوري اسلامي را حداقلي بدانند که برايند اين نگاه ، ميتواند افزون بـر خدشـه در ارزش هاي ديني، موجب نفي عزت و کرامت نظام اسلامي شود.
اين نگرش ، يعني عدم توجه به ديپلماسي توحيد و شريعت محور، ميتوانـد پيامدهاي منفي فراوان داشته باشد که يکي از مهم ترين آنها افول نقش دين در روابط خـارجي و درنتيجه تضييع عزت و ارزش هاي ديني و در رأس آنهـا خدشـه در عمليـاتي کـردن توحيـد ربوبي است .
براين اساس ، هرگز نبايد از معاهده ها و کنوانسيون هـايي اطاعـت کـرد کـه ازطـرف کشورهاي سلطه گر مانند امريکا تدوين ميشوند و با مباني دين اسلام و ارزش هاي اسلامي و با مصالح ملي نظام منافات دارند؛ زيرا آنها با ارزش هاي انساني در تعارض اند؛ چنان کـه امام خميني ميفرمايد: «ما معتقديم که قانون گذاري بـراي بشـر تنهـا در اختيـار خـداي تعالي است ؛ همچنان که قوانين هستي و خلقت را نيز خداوند مقرر فرموده است و سعادت و کمال انسان و جوامع تنهـا در گـرو اطاعـت از قـوانين الهـي اسـت » (موسـوي خمينـي، ١٣٨٩، ج ٥: ٣٨٨)؛ پ ) نفي استعانت از غير خدا: نفي استعانت از غير خدا به اين معناست که انسـان از غيـر خدا استمداد و کمک نجويد و فقط از خدا کمک بخواهد (طباطبـايي، ١٣٩٠ق ، ج ١: ٢٧).