چکیده:
هدف: عوامل متعددی از جمله عوامل شخصیتی و اجتماعی، در گرایش به مصرف مواد موثرند. هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل پیش بینی گرایش به اعتیاد دانشجویان بر اساس تحمل پریشانی و تمایز یافتگی با میانجی گری ناگویی هیجانی بود. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل دانشجویان مقطع کارشناسی واحدهای دانشگاه آزاد در شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 ( حدود 47 هزار دانشجو) بودند. برای انتخاب نمونه مورد پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شد. به این صورت که از بین دانشجویان 350 نفر در قالب 15 کلاس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس گرایش به اعتیاد وید و بوچر (1992)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، مقیاس تمایزیافتگی اسکورن و فریدلندر (1998) و مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) بودند. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون مدل مفهومی نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد. تمایز یافتگی و تحمل پریشانی اثر مستقیم بر گرایش به اعتیاد داشتند (0/05 >P). همچنین فرضیه مطرح شده در ارتباط با وجود اثر غیرمستقیم تمایز یافتگی بر گرایش به اعتیاد دانشجویان به واسطه ی ناگویی هیجانی مورد تایید بود (0/05 >P). ناگویی هیجانی در رابطه ی تحمل پریشانی با گرایش به اعتیاد نقش میانجی معنادار داشتند(0/05 >P). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از برازش مناسب مدل مفهومی پژوهش بود. بر این اساس در کلینیک های درمان اعتیاد، برای کاهش سطح گرایش به اعتیاد توجه به پیشایندهای تحمل پریشانی و تمایز یافتگی ضروری است.
Objective: Several factors including personality and social factors are effective on drug use. The purpose of the present study was to investigate the prediction model of students' addiction potential based on distress tolerance and differentiation with the mediating role of alexithymia. Method: The research method was descriptive and structural equation modeling. The statistical population of the study included all undergraduate students of Azad University branches in Tehran in the academic year of 2018-2019 (about 47000 students). Cluster sampling method was used to select the study sample. Thus, 350 students were selected as the sample group in the form of 15 classes. Research instruments included the Weed and Butcher’s Addiction Potential Scale (1992), the Toronto’s Alexithymia Scale (1994), the Skowron and Friedlander’s Differentiation of Self Scale (1998), and the Simmons & Gaher’s Distress Tolerance Scale (2005). Structural equation modeling was used for data analysis. Results: The results of the conceptual model test showed that the fit indices of the research were acceptable. Differentiation and distress tolerance had a direct effect on addiction potetnial (p Conclusion: The findings of the study indicated the suitable fit of the conceptual model of research. Accordingly, in addiction therapy clinics, giving attention to predictors of distress tolerance and differentiation is necessary to reduce the level of addiction potential.
خلاصه ماشینی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل پیش بینی گرایش به اعتیاد دانشجویان بر اساس تحمل پریشانی و تمایز یافتگی با میانجی گری ناگویی هیجانی بود.
Zvolensky, Bernstein, & Berenz, & Bernsteind Vujanovic 7 MacPherson 3.
Ocleirigh, Ironson, & Smits Carelli 5.
Keough, Riccardi, Timpano, Schmidt, & Mitchell کاهش متغیر تحمل پریشانی در افراد میزان سوءمصرف مواد در ایشان افزایش پیدا میکند.
Kim دانشـجویان در معرض خطر بیشـتری برای کشـیده شـدن به سـمت رفتارهای پر خطر از جمله اعتیاد قرار دارند، پژوهش حاضـر در صـدد پاسـخ گویی به این سـوال اسـت که مدل پیش بینی گرایش بـه اعتـی اد دانشـــجوـی ان بر اســـاس متغیرهـای تحمـل پریشـــانی و تمـایزـی افتگی بـا میانجی گری ناگویی هیجانی از برازش مطلوبی برخوردار است ؟ بر اساس مرور پژوهش های انجام شده مدل مفهومی پژوهش به شکل زیر است : (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل ١: مدل مفهومی ارائه شده روش جامعه ، نمونه و روش نمونه گیری این پژوهش بـا توجـه بـه هـدف آن از نوع تحقیقـات کـاربردی و از لحـاظ شـــ یوه گردآوری داده ها به روش توصیفی و از نوع طرح های همبستگی و روش مدل یابی معادلات ساختاری می باشـد.
همچنین یافته های پژوهش مشـاک، و همکاران (٢٠١٧) نشـان داد تحمل پریشـانی پایین ، پیش بینیکننده ی خوبی برای سـوءمصـرف مواد اسـت ؛ به عبارتی با کاهش متغیر تحمل پریشانی در افراد میزان سوءمصرف مواد در ایشان افزایش پیدا میکند.
در مجموع این یافته ها حاکی از آن اســت که افراد با تحمل پریشــانی پایین در یک تلاش غلط برای مقـابلـه بـا هیجـانـات منفی خود درگیر بینظمی رفتـاری میشـــونـد کـه گرایش بـه اعتیـاد یکی از نتـایج آن میتوانـد بـاشـــد.