چکیده:
مچ پا اولین اندامی است که در فعالیتهای روزمره با زمین در تماس است. پیچ خوردگی شایعترین عارضه این مفصل است که علاوه بر مفصل آسیب دیده مفاصل دورتر را نیز درگیر میکند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه زمان شروع فعالیت عضلات کمری لگنی و پرونئال در تکواندوکاران نخبه زن با و بدون بیثباتی عملکردی مچ پا حین فرود تک پا است. 13 ورزشکار میتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا (سن36/ 1±23/ 21 سال، وزن56/ 3±76/ 53 کیلوگرم و قد 84/ 4±46/ 166 سانتیمتر) و 13 ورزشکار سالم (سن 25/ 1±92/ 20 سال، وزن 17/ 4±69/ 53 کیلوگرم و قد 00/ 5±92/ 166 سانتیمتر) بصورت هدفمند انتخاب شدند. حین اجرای پرش– فرود تک پا از عضلات ارکتوراسپاین، کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس آنها فعالیت الکتریکی ثبت شد. برای مقایسهی زمان شروع فعالیت عضلات از تحلیل واریانس چند متغیری با 05/ 0≥p استفاده شد. نتایج نشان داد افراد دارای بیثباتی عملکردی مچ پا بطور معناداری دچار تاخیر در زمان آغاز فعالیت عضلات ارکتوراسپاین، کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس نسبت به افراد گروه کنترل میباشند. در نتیجه این افراد علاوه بر اختلال در فعالیت عضله پرونئوس لانگوس دچار تاخیر در فعال شدن عضلات کمری-لگنی نیز میباشند که این عامل میتواند دلیلی برای وقوع مجدد آسیب در این افراد باشد.
Ankle is the first body part that contacts the ground during daily activities. The common injury in ankle joint is the external sprain that involves the proximal joints and the damaged ankle itself. The aim of this study was to compare onset activity of lumbo-pelvic and peroneal muscles in elite femaletaekwondo players with and without functional ankle instability during single-legdrop landing. 13 players with functional ankle instability (age 21.23±1.36 yrs, weight 53.76±3.56 kg and height 166.46±4.84 cm) and 13 healthy players (age 20.92±1.25 yrs, weight 53.69±4.17 kg and height 166.92±5.00 cm) were purposively selected. The electromyography activity of erector spine, quadratus lumborum, gluteus medius and peroneus longus muscles was recorded during single-leg drop landing. In order to compare onset activity of muscles, multivariate variance analysis was used (P≤0.05).The results showed that players with FAI had significant latency at onset of erector spine, quadratus lumborum, gluteus medius and peroneus longus muscles activity in comparison with control group. Therefore, these players suffer from disorder in peroneus longus muscle activity in addition to latency of lumbo-pelvic muscle activation. This factor could be the cause of their recurrent injury.