چکیده:
برخی از افراد در شرایط خاص زندگی بیشتر در معرض صدمه و آسیب قرار دارند که مهمترین این افراد، زنان آسیب دیده در مراکز بهزیستی هستند. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش تابآوری در کاهش افسردگی و اضطراب زنان آسیب دیده نگهداری شده در بهزیستی بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان آسیب دیده نگهداری شده در بهزیستی شهرستان تبریز در سال 1398 بودند. نمونه آماری پژوهش شامل 30 زن بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (15 نفر برای هر گروه) قرار گرفتند. گروه آزمایش در معرض آموزش تابآوری قرار گرفت و برای گروه کنترل آموزشی ارائه نگردید. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای اضطراب بک و کلارک و افسردگی بک استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با روش آماری تحلیل کوواریانس انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تابآوری سطح افسردگی و بر میزان اضطراب زنان آسیب دیده نگهداری شده در بهزیستی تأثیر دارد و باعث کاهش اضطراب و افسردگی در زنان میشود. بنابراین توجه به آموزش تابآوری نقش مهمی در کاهش مشکلات روانشناختی زنان دارد.
The purpose of this study was the effectiveness learning of resilient in reducing depression and anxiety in women affected by welfare. Research design was quasi-experimental and pretest-posttest with control group. The statistical population of this study was all women injured in the welfare of Tabriz city in 2019. The sample consisted of 30 women who were selected by multi-stage random sampling and randomly assigned to intervention and control groups (15 subjects for each group). The experimental group was exposed to resilient training and was not provided for the control group. Beck and Clark Anxiety Inventory and Beck Depression Inventory were used to collect data. Data analysis was done by statistical analysis of covariance. The results of this study showed that resiliency education has an effect on depression and anxiety of injured women in well-being, which can reduce anxiety and depression in women. Therefore, attention to resilient learning has an important role in reducing the psychological problems of women.
خلاصه ماشینی:
اثربخشي آموزش تاب آوري در کاهش افسردگي و اضطراب زنان آسيب ديده نگهداري شده در بهزيستي شهرستان تبريز 1 علي حاجي زاده 2 وحيد خدايي مجد چکيده برخي از افراد در شرايط خاص زندگي بيشتر در معرض صدمه و آسيب قرار دارند که مهمترين اين افراد، زنان آسيب ديده در مراکز بهزيستي هستند.
نتايج پژوهش نشان داد که آموزش تاب آوري سطح افسردگي و بر ميزان اضطراب زنان آسيب ديده نگهداري شده در بهزيستي تأثير دارد و باعث کاهش اضطراب و افسردگي در زنان ميشود.
حسيني فشارکي و همکاران (١٣٩٥) در پژوهشي ديگري به اين نتيجه دست يافتند که آموزش تاب آوري بر مشکلات جسماني و افسردگي خانواده هاي آسيب ديده شهر اصفهان تأثير دارد و ميزان افسردگي آن ها را کاهش ميدهد.
متغيرهاي پژوهش متغيرهاي وابسته : افسردگي و اضطراب متغير مستقل : آموزش تاب آوري متغير کنترل : زنان آسيب ديده نگهداري شده در بهزيستي تعاريف مفهومي متغيرها افسردگي: افسردگي شامل خلق افسرده در بخش عمده روز، کاهش علاقه و لذت در فعاليت ها، بيخوبي و احساس بيارزشي در طول مدت دو هفته و انحراف از عملکرد قبلي تعريف ميشود (انجمن روانپزشکي آمريکا١، ٢٠١٣).
به طوري که روتر (٢٠١٦) در پژوهشي نشان داد که تاب آوري نوعي ترميم خود با پيامدهاي مثبت عاطفي و شناختي است که اين خود نقش مهمي در سازگاري و رضايت هر چه بيشتر از زندگي دارد و باعث افزايش سلامت عمومي و کاهش مشکلات روان شناختي از جمله اضطراب و افسردگي ميشود.