چکیده:
تکفیر مسلمانان، مخالف صریح آیات قرآن کریم، سیره پیامبراکرم (ص)، صحابه و نظریات علمای اسلام است و هیچ مدرک عقلی و شرعی ندارد. نخستین و کمترین درجه مسلمانی، با گفتن شهادتین اثبات میشود. قرآن، به این افراد امان داده و بهعنوان مسلمان از تکفیر آنان نهی فرموده است، همچنین از تلاشهایی که به نام جهاد در راه خدا و دعوت کافران به اسلام صورت میگیرد، از نیتهای ناسالم مانند غنیمتخواهی و کسب متاع ناپایدار دنیوی منع نموده است و انسانها را به ارزشهای پایدار دعوت مینماید. پشت صحنه بسیاری از تکفیرها، عوارض نفسانی و شیطانی و دنیاطلبی است. قرآن مجید گرایش به دنیا را عامل اصلی تکفیر مسلمانان میداند، اگرچه وعده پوشالی به بهشت و حورالعین، تحریف آیات قرآنی و برداشت نادرست از آنها، نیز میتواند از دیگر عوامل آن باشد و کارکردهای مکملی داشته باشد که دشمنان اسلام را برای فروپاشی آیین رحمانی خاتم، نیرومند ساخته است.
خلاصه ماشینی:
اينک اين سؤالها مطرح ميشود و اين مقاله ميکوشد پاسخهايي هرچند کوتاه به آنها ارائه نمايد: آيا در متن وحي و روايات، توجيهي براي تکفير مسلمانان وجود دارد؟ چرا برخي از مسلمانان که سلف آنان همه همت خود را بهکار گرفتند تا کافران را مسلمان کنند اين همه کوشيدند که مسلمانان را تکفير نمايند؟ در کنار سائقههاي مادي، چه عواملي، سهيم در چرخش ناصواب از تقريب به تکفير هستند؟ برخورد با کفار در صورت القاء سَلام يا سَلَم از جانب آنان از ديدگاه قرآن کريم چگونه بايد باشد؟ نهي از تکفير مسلمانان در قرآن کريم در پاسخ به سؤالهاي فوق، ابتدا مباحثي با عنوان کليِ «نهي از تکفير مسلمانان در قرآن کريم» که شامل تحليل تفسيري آيات مرتبط با امان مسلمانان و نهي از تکفير آنان (بهخصوص آيه نساء / 94) است، مطرح ميگردد و در فصلي ديگر، سنت پيامبر| در مورد ممنوعيت تکفير مسلمانان واکاوي ميشود.
(طبري، 1405: 5 / 142؛ سيوطي، 1404: 2 / 20؛ قمي، 1367: 1 / 149؛ طبرسي، 1372: 3 / 145) حتي ابنتيميه حراني که تئوريسين اصلي تفکر تکفيري بهشمار ميرود، درباره سبب نزول آيه مذکور ميگويد: اين آيه درباره کساني نازل شده است که مرد چوپاني را يافتند که او گفت من مسلمان هستم، ولي سخن او را تصديق نکردند و گوسفندانش را گرفتند، پس خداوند به آنها دستور داد که تحقيق و بررسي کنند و از تکذيب کسي که ادعاي اسلام کرده، به علت طمع در اموال او، نهي نمود.