خلاصه ماشینی:
"بدنامی حیات دو روزی نبود بیش آنهم کلیم با تو بگویم چسان گذشت یک روز صرف بستن دل شد باین و آن یک روز هم بکندن دل زین آن گذشت مرحوم حاجی ملا هادی سبزواری متخلص به اسرار: غزل ماز میخانه عشقیم گدایانی چند باده‌نوشان و خموشان و خرشانی چند ای که در حضرت او یافته‌ای بار ببر عرضه بندگی بی‌سروسامانی چند کای‌شه کشور حسن و ملک ملک وجود منتظر بر سر راهند غلامانی چند عشق صلح کل و باقی همه جنگ است و جدال عاشقان جمع و فرق جمع پریشانی چند سخن عشق یکی بود ولی آوردند این سخنها بمیان زهره نادانی چند زاهدار باده‌فروشان بگذر دین مفروش خورده بینهاست در این حلقه و رندانی چند نه در اختر حرکت بود نه در قطب سکون گر نبودی بزمین خاکنشینانی چند ای که مغرور بجاه دو سه روزی بر ما روگشایش طلب از همت مردانی چند قطعه پادشاهی در ثمینی داشت بهر انگشتری نگینی داشت خواست نقشی که باشدش دو ثمر هر زمان کافکند بنقش نظر وقت عادی نگیردش غفلت گاه انده نباشدش محنت هرچه فرزانه بود آن ایام کرد اندیشهء ولی بدخام ژنده‌پوشی پدید شد آندم گفت بنویس بگذرد اینهم شاهرا اینسخن فتاد پسند چون شکر خنده از لب جون قند زانکه گرپیش آید او را غم بیند او بگذرد شود خرم وربود هم بعیش خوش‌اندر بیند او بگذرد شود ابتر ای کریم بحق علی الاطلاق بحق آنکه دارد آینسه طلاق که باسرار ده توان کردار که بود آن مطابق گفتار اقوال برخی از حکمای باستان فیساغورس به تناسخ قائل بود و خود را مسخ پنجم یکی از زادگان هرمس میدانست."
(
, 
, 
)
