خلاصه ماشینی:
"این زبان از امتزاج زبان ایرانی پیش از اسلام یعنی اواخر ساسانیان و قرون اول اسلام با زبان پرمایهء عربی بوجود آمده و بواسطهء استعمال فصحای ایران و بزرگترین نویسندگان و شعرای مشرق زمین سکهء بلاغت گرفته و بمرور قرون عدیده زبانی خوشآهنگ و زیبا موافق طبع و ذوق گشته است.
وجه تسمیهء صوفی قال الله تعالی: «و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما» :و قال رسول الله صلعم:«من سمع صوت اهل التصوف فلا یؤمن علی دعائهم کتب عند الله من الغافلین».
مردمان اندر تحقیق این اسم بسیار سخن گفتهاند و کتب ساخته،گروهی گفته اند که صوفی را از آن جهت صوفی خوانند که جامهء صوف دارد.
و گروهی گفته اند که این اسم از صفا مشتق است.
پس صفا در جمله محمود باشد و ضد آن کدر بود و رسول صلعم گفته است:ذهب صفو الدنیا و بقی کدرها."