چکیده:
این مقاله درصدد است مسئله مبانی «حاکمیت دین واحد» را در عصر ظهور مورد بررسی قرار دهد و روشن کند که چگونه کثرتگرایی دینی جان هیک باطل است. در عصر ظهور، یک دین جامع حاکم خواهد بود که نیازهای مردم را تا رستاخیز برآورده میکند. وعده پیروزی صالحان، وارث شدن آنها بر کل زمین و وعده خداوند متعال مبنی بر این که دین اسلام را بر تمامی ادیان ظاهر و غالب میکند؛ بر این نکته دلالت دارد که در عصر ظهور یک دین حق حاکم میشود، نه اینکه همه ادیان مشروعیت پیدا کنند. «کثرتگرایی دینی جان هیک» با انتقادهای بسیاری مواجه است. مشروعیت دادن و حق دانستن همه ادیان الاهی که شریعتهای آنان بعد از ظهور اسلام نسخ شدند ونیز آیینهای غیرالاهی، مثل هندو، بده، مت و سیکه که به خداوند واحد قائل نیستند؛ از لحاظ عقلی قابل جمع نمیباشند. بنابراین، در عصر ظهور، بهجای کثرت دینی تنها یک دین حق حاکم میباشد.
This article seeks to investigate the question of the foundations of “the ruling of a single religion” in the age of Appearance and to clarify how John Hick’s religious pluralism is false. At the age pf Appearance, there will be a comprehensive religion that will meet the needs of the people until the resurrection. The promise of the victory of the righteous, their inheritance over the whole earth, and the promise of God Almighty that the religion of Islam will appear and prevail over other religions implies that at the age of Appearance, only one right religion will prevail, not that all religions gain legitimacy. John Hick’s ‘religious pluralism” is widely criticized. Giving the legitimacy to all divine religions whose laws were abrogated after the advent of Islam as well as non-divine religions such as Hinduism, Bid, Mat and Sikhism, which do not believe in one God, and considering them to be right cannot intellectually get together. Thus, in the age of Appearance, instead of having multiple religions, only one religion will rule the world.
خلاصه ماشینی:
کثرتگرایی دینی بهخاطر جامع نبودن دین مسیح و نسخ شدن ادیان قبلی بعد از اسلام، درست نیست و در این زمان دچار نقضهای استدلالی است و در حاکمیت دین اسلام و در عصر ظهور برای این گفتمان جایی نمیماند.
او در تعریف پلورالیسم میگوید: پلورالسیم عبارت است از قبول و پذیرش این دیدگاه که تحویل و تبدیل وجود انسانی از حالت خود محوری به خدا محوری، به راههای گوناگون در درون همه سنتهای دینی بزرگ عالم صورت میگیرد به عبارت دیگر، تنها یک راه و شیوه نجات و رستگاری وجود ندارد، بلکه راههای متعدد و متکثری در این زمینه وجود دارند (هیک، 1386: ص69).
2. وعده پیروزی دین اسلام در عصر ظهور یکی از مبانی و اصول موضوعه حاکمیت دین اسلام در عصر ظهور، این است که خداوند در قرآن کریم وعده پیروزی و غلبه اسلام بر همه ادیان را داده است (درواقع از آنجا که این وعده تا قبل از ظهور به طور کامل و همهگیر به تحقق نرسیده است؛ پس در زمان امام عصر؟عج؟ این وعده الاهی به تحقق میرسد).
و این همان مبانی دینی حاکمیت دین اسلام در زمان ظهور امام مهدی؟عج؟ میباشد که برای نجات و رستگاری بشر قیام و جهانیان را به آیین حق دعوت خواهد کرد و وعده الاهی را نسبت به غلبه و پیروزی دین اسلام عملی خواهد ساخت.
اشکال معروف در این گونه پلورالیسم دینی «استحاله اجتماع متناقضین» است؛ چون ادیان و شرایع مختلف از ناحیه خداوند حکیم و عالم نازل شدهاند؛ محال است که در آنها گزاره یا حکمی بر خلاف قواعد عقلی و منطقی وجود داشته باشد.