چکیده:
همکاری سازمانی از عوامل کلیدی در پایداری و رقابتپذیری مقاصد گردشگری محسوب میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی شبکه همکاری سازمانی و تعیین نقش و جایگاه کنشگران و سازمانهای مختلف در مدیریت مقصد گردشگری شهر مشهد میباشد. بدین منظور از رویکرد تحلیل شبکههای اجتماعی استفاده شد. تعاملات سازمانی کنشگران با استفاده از ابزار پرسشنامه از کارشناسان کلیدی سازمانها جمع آوری و با استفاده از نرم افزار یوسینت تحلیل شد. جهت تحلیل دادهها از شاخصهای مرکزیت درجه ورودی، مرکزیت درجه خروجی و مرکزیت بینابینی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد سازمانهای حاکمیتی همچون استانداری و فرمانداری و نیروی انتظامی از بیشترین کنترل و قدرت در شبکه همکاری سازمانی مقصد گردشگری مشهد برخوردار هستند . همچنین فرمانداری واداره گردشگری و میراث فرهنگی با بیشترین مرکزیت بینابینی از توانایی بالایی برای ایجاد هماهنگی در شبکه همکاری سازمانی برخوردار هستند.
Organizational cooperation is regarded as a key factor in the sustainability and competitiveness of tourist destinations. This study sought to investigate the organizational cooperation network and the position of different actors and organizations within the management of Mashhad tourist destinations, using Social Network Analysis. To this end, the data on the organizational interactions of 30 actors involved were collected through surveying and interviewing three key experts in each relevant organization. The data were then analyzed via Ucinet software, using the in-degree, out-degree, and betweenness centrality indicators. The findings of the study indicated that the governmental organizations such as the provincial governments, gubernatorial offices, and the Law Enforcement Forces mostly exercised control and power on Mashhad tourist destinations’ organizational cooperation network. Moreover, with the highest amount of betweenness centrality, the gubernatorial offices, and the Office of Tourism and Cultural Heritage enjoyed the greatest potentials for cooperation within the organizational cooperation network.
خلاصه ماشینی:
در اين راستا تلاش ميشود تا به دوسوال اصلي پاسخ داده شود: نخست اينکه ساختار شبکه همکاري سازماني در مديريت مقصـد گردشـگري شـهر مشـهد چـه ويژگيهايي دارد؟ و دوم آن که دسـت انـدرکاران مختلـف در شـبکه همکـاري سـازماني مـديريت مقصـد گردشگري شهر مشهد از چه جايگاه و نقشي برخوردار هستند؟ پيشينه و مباني نظري گردشگري يک سيستم اقتصادي است که از بخش هاي متفاوت مرتبط به هم تشکيل يافته است .
به عبارت ديگر سازمان هاي که در بخش حمل ونقل قرار دارند بيشترين مرکزيـت درجـه خروجي را داشته و براي ايفاي نقش کليدي خود در شبکه سازماني مديريت مقاصد گردشـگري بيشـترين تعاملات را با سايرکنش گران برقرار ميکنند.
در رتبه بعدي ميراث فرهنگي و اتحاديه گردشگري قرار دارند که اهميت و نقش سازمان هاي تخصصي در جريان اطلاعات و ظرفيت سازي شبکه همکاري کنش گران را نشان ميدهـد.
به عبارت ديگر اقتدار اين سازمان ها مانع از تلاش آنها براي ايجاد ارتباط و برقرار تعامل بـا سـاير کنش گران شبکه مقصد گردشگري شهر مشهد شده است .
تحليل و ارزيابي همکاري سازماني و تعيين نقش کنش گران امکان برنامه ريزي براي ظرفيت سـازي و توسعه تعاملات سازمان ها در جهت مديريت مقصد گردشگري را فراهم مـي کنـد.
در بعد کنترل بر شبکه تعاملات و همکاري سازماني در مديريت مقصد گردشگري مشهد نيز بـا توجـه بـه درجه مرکزيت ورودي سازمان ها، مي توان گفت که استانداري و فرمانـداري و نيـروي انتظـامي بـه ترتيـب بيشترين نقش را در کنترل تعاملات ساير کنش گران بر عهده دارنـد.