چکیده:
سلامت روان کارکنان یکی از موضوعاتی است که در اثربخشی و کارایی عملکرد کارکنان نقش مهمی
دارد و همواره به دلیل ماهیتی که دارد با خطر مواجه است. پژوهش حاضر با هدف نقش فرهنگ سازمانی
در سلامت روان کارکنان انجام شده است. ارتقا سلامت روان کارکنان مستلزم وجود فرهنگ سازمانی
خاصی است که از خلاقیت، خود گردانی، مسئولیتپذیری و مشارکت کارکنان حمایت کند. نتایج حاصل
از مطالعات مربوط به نیروی انسانی، نشان میدهد که توسعه نیروهای انسانی بهرهور، به طور مستقیم در
دستیابی به بسیاری از اهداف سازمانی نقش به سزایی دارد. یک محیط کاری خوب میتواند بر رشد
ارزشهای مورد نظر پرسنل و افزایش توان و بهرهوری آنان اثرگذار باشد؛ به همین دلیل علم رفتار سازمانی
و مهندسی فاکتورهای انسانی یا ارگونومی برای مدیران سازمان از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا در
این پژوهش نقش فرهنگ سازمانی در سلامت روان کارکنان مورد مطالعه قرار گرفت.
خلاصه ماشینی:
فرهنگ سازماني به عنوان يکي از مؤثرترين عوامل پيشرفت سازمان ها شناخته شده است و به مجموعهاي از باورها و ارزشهاي مشترک اطلاق ميشود که بر رفتار و انديشه اعضاي سازمان اثر ميگذارد و ميتواند نقطه شروعي براي حرکت و پويايي و يا مانعي در راه پيشرفت به شمار آيد (خسروي، ١٣٩٨).
برخي از پژوهشگران مانند هافستد و شاين (١٩٩٠) معتقدند با نگاه کارکردگرايانه به فرهنگ ميتوان از آن به 1- Arditi ٥٤ دوره جديد، سال سوم، شماره چهارم، تابستان ١٣٩٩ ١٣٩٩ عنوان ابزاري براي کنترل رفتارها، ترويج رفتارهاي مطلوب و دستيابي به عملکرد بهتر در سازمان استفاده کرد (گوردون١، ٢٠١٧).
آنها به طور مستمر در حال بهبود توانايي سازمان در جهت ارزش قايل شدن براي مشتريان هستند اين ويژگي با سه شاخص ذيل، مورد بررسي قرار ميگيرد: ايجاد تغيير، مشتريگرايي و يادگيري سازماني (رازدار و همکاران، ١٣٩٨).
اين پژوهش با هدف بررسي رابطه ميان هوش سازماني و فرهنگ سازماني با تعهد سازماني کارکنان با در نظر گرفتن نقش واسطه اي سلامت روان انجام شده است.
به طور کلي نتايج پژوهش نشان داد که بين فرهنگ سازماني و سلامت روان تاثير 1- Williams ٦٠ دوره جديد، سال سوم، شماره چهارم، تابستان ١٣٩٩ ١٣٩٩ مثبت دارد.
٦٢ دوره جديد، سال سوم، شماره چهارم، تابستان ١٣٩٩ ١٣٩٩ ــ کيانفر، فرهاد و جهانگير خادمي، (١٣٩٨)، عنوان: نقش واسطهاي سلامت روان در رابطه بين هوش و فرهنگ سازماني با تعهد سازماني کارکنان، دومين کنفرانس بينالمللي توسعه و ترويج علوم انساني در جامعه، تهران، انجمن توسعه و ترويج علوم و فنون بنيادين.