چکیده:
عرصة سیاستگذاریِ امر جنسی در ایران محل مناقشة نظری دو رویکرد عمده است. مقالة حاضر درصدد ارائة یک صورتبندی گفتمانی از مناقشات نظری این دو رویکرد در جامعة ایرانی است. در این پژوهش، از روش تحلیل گفتمانی فرکلاف و لاکلا و موف به صورت ترکیبی بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که رویکرد اول با ابتنا بر مبانی دینی، ایدة تربیت جنسی با محوریت اخلاق جنسی را پیگیری میکند و مفاهیمی چون هویت جنسی، ازدواج آسان و بهنگام، حجاب و خویشتنداری و... را در زیست جنسی جامعة ایرانی برساخت و امر جنسی را در شبکهای از عناصر زیستی و فرهنگی مطالعه میکند که در آن گاهی مواجهه با امر جنسی نهتنها زدودن ابهام، بلکه حتی افزودن بر آن نیز هست. رویکرد دوم نیز با ابتنا بر ادبیات لیبرالیستیِ جامعة بینالمللی بر ضرورت آموزش جنسی با محوریت دانش و آگاهی جنسی تأکید دارد و دالها و مفاهیمی چون تمایز همجنسگرایی و همجنسبازی، احترام به حقوق اقلیتهای جنسی، تمایز جنس و جنسیت، نفی ازدواج کودکان و... را برساخت میکند. مهمترین استراتژی این گفتمان در مواجهه با امر جنسی، صراحت و ابهامزدایی از امر جنسی است. عرصة عمومیِ متأخرِ مناقشاتِ این دو رویکرد، سند 2030 سازمان ملل بود.
The policy area of sexuality in Iran is the site of theoretical conflict between two major approaches. The present article seeks to present a discursive formulation of the theoretical conflicts between these two approaches in Iranian society. In this study, the discourse analysis method of Falkluff and Laclau and Moff is used in combination. The results of the research indicated that the first approach, based on religious principles, follows the idea of sexual education with the focus on sexual ethics and includes concepts such as sexual identity, easy and timely marriage, hijab and restraint, etc. Sex builds Iranian society and studies sexuality in a network of biological and cultural elements, in which sometimes exposure to sex is not only eliminating ambiguity but even adding to it. The second approach emphasizes the need for sexual education with a gender-based knowledge and awareness of the international community's liberal literature, and points out concepts such as homosexuality and homosexuality, respect for the rights of sexual minorities, The distinction between sex and gender constitutes the denial of child marriage and so on. The most important strategy of this discourse in dealing with sex is to explicitly disambiguate sex. The later public domain of the two approaches was the UN 2030 document.
خلاصه ماشینی:
لذا الگوی تحلیلی ترکیبی پژوهش حاضـر بـه شرح ذیل است : الف ) تحلیل توصیفی گفتمان های حاضر در حوزٔە امر جنسی در ایران با اسـتعانت از مفهـوم نظم گفتمانی فرکلاف و نیز مقوله بندی مفاهیم مرکزی آن ها براساس نظریۀ لاکلا و موف ؛ ب ) تحلیل تفسیری اولیۀ گفتمان ها براساس تحلیل زمینۀ گفتمانی آن با الگوی مـورد نظـر فرکلاف و نیز تحلیل تفسیری ثانویه از رهگذر تبیین نحؤە مفصل بندی ، دال مرکـزی ، دال هـای شناور، ابعاد (عناصر)، هم ارزی و انسداد معنا در گفتمان ها براساس نظریۀ لاکلا و موف ؛ ج ) تحلیـل تبیینـی گفتمـان هـا براسـاس تحلیـل مکانیسـم قـدرت ، برجسـته سـازی و حاشیه رانی و تخاصم و ضدیت براسـاس نظریـۀ لاکـلا و مـوف و بـا الهـام از سـطح کـردار اجتماعی در روش فرکلاف .
liberal comprehensive sexual education خوانش گفتمانی از مناقشات امر جنسی در ایران ٥٩ علایق ، تمایلات ، کنش ها، دانش جنسی ، مهارت ها و اطلاعات سروکار دارد شامل مـی شـود [٦٥، ص ٥٦].
رویکرد همگرایی بـا جامعۀ جهانی و اسناد بین المللی در حوزٔە سلامت و بهداشـت جنسـی کـه در دولـت یـازدهم و دوازدهم از سوی وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و همچنین معاونت امور بـانوان نهـاد ریاست جمهوری پیگیری می شود، یکی از زمینه های مهم گفتمـانی شـکل گیـری ایـدٔە آمـوزش جنسی در ایران است .