چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانگری گروهی برافزایش خود- تنظیمی و سازگاری اجتماعی نوجوانان است. بدین منظور 24 نفر از دانش آموزان 14 تا 18 ساله دبیرستانی مراجعهکننده به مرکز مشاورۀ شهرستان قدس، که پس از پاسخدهی به سیاهۀ سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و پرسشنامه خود-تنظیمی میلر و براون، دارای پایینترین نمرات بودند، بهعنوان نمونه انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای در معرض متغیر مستقل یعنی واقعیت درمانگری گروهی قرار گرفت و در مقابل افراد گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. برای تحلیل یافتهها از روش تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. یافتهها نشان داد که تفاوت معنیداری در اکثر متغیرها میانگین های دو گروه وجود دارد. نتایج پژوهش بیانگر این موضوع بود که واقعیت درمانگری گروهی میتواند بهعنوان یک روش آموزشی و درمانی در افزایش سازگاری اجتماعی و خود- تنظیمی در نوجوانان اثرگذار باشد.
The purpose of the current study to examine the effect of group based reality therapy was on choice theory on increasing of social adjustment and self- regulation in adolescents. Samples were 24 students 14-18 old, that obtained low scores in California Personality Inventory(CPI) and Self- Regulation Questionnaire(SRQ), and selected and devise to experimental and control groups by random sampling. Procedure the experimental group participated in 8 sessions group reality therapy and each session lasted about 90 minutes, but the control group did not participate in there sessions. The data analyzed by multivariate analysis of covariance method, and showed that there were a significant difference between means in experimental and control groups. The results of this research showed that reality therapy group as an education and treatment can be effective in increasing social adjustment and self- regulation.
خلاصه ماشینی:
بررسي اثربخشي مشاورة گروهي مبتني بر نظريۀ انتخاب و واقعيت درمانگري بر افزايش سازگاري اجتماعي و خود- تنظيمي در نوجوانان o The Effect of a Group Counseling Based on Theory of Choice, and Reality Therapy on Enhancement of Social Adjustment and Self- Regulation in Adolescents o سيد رحمان حسيني * دکتر جواد اژه اي * دکترمسعود غلامعلي لواساني * دکتر شيوا خليلي * چکيده هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي واقعيت درمانگري گروهي برافزايش خود- تنظيمي و سازگاري اجتماعي نوجوانان است .
تحقيقات نشان مي دهد که سازگاري اجتماعي با متغيرهايي مانند «يادگيري خودتنظيم » (زاهد و همکاران ، ١٣٩١)؛ «ابراز وجود» (عميدنيا و همکاران ، ١٣٨٩)، و «جهت گيري مذهبي» (خداپناهي و خاکسار، ١٣٨٤) رابطه دارد و از طريق رويکردهاي مشاوره گروهي مانند «واقعيت درمانگري گروهي»(حسيني ، ١٣٩٣؛ بدرخاني ، ١٣٨٦)؛ «آموزش حل مسئله » (احدي و همکاران ، ١٣٨٨)؛ «آموزش مديريت خشم گروهي» (برغندان و همکاران ، ١٣٩١) مي توان آن را افزايش داد.
به طورکلي ، مطالعات نشان مي دهد که «واقعيت درمانگري گروهي» نقش مؤثري در کاهش مشکلات رواني در سنين مختلف داشته است ازجمله بر افسردگي بزرگ سالان (بهارگاوا، ٢٠١٣)، خودتنظيمي و سازگاري اجتماعي ؛ کاهش پرخاشگري (حسيني ، لواساني و محرابي ، ١٣٩٢)؛ انگيزش تحصيلي و اهمال کاري (نيکبخت و همکاران ، ١٣٩٢)؛ رضايت و صميميت زناشويي (برزگر، ١٣٩٠)؛ سلامت روان و خوش بيني (صاحبدل ، ١٣٨٩)؛ افزايش حرمت خود دانشجويان (مرادي پور و همکاران ، ١٣٨٩)؛ اعتياد به اينترنت و حرمت خود؛ احساس ارضاي نياز و تغيير رفتار دانش آموزان دبيرستاني (لويد، ٢٠٠٦)؛ ايجاد تغييرات کنترل دروني ، حرمت خود و مقابله با تنيدگي (کيم ، ٢٠٠٥)؛ اختلال تنيدگي پس از سانحه (شريل ، ٢٠٠٦)؛ افزايش سازگاري دانش آموزان (بدرخاني ، ١٣٨٦)؛ و کاهش بحران هويت دانش آموزان (حسين پور، .