چکیده:
مقاله حاضر به تعریف اجمالی از دوزبانگی و برنامههای آموزش دوزبانگی میپردازد. این مقاله همچنین تعدادی از مطالعات و بررسیهای انجامشده در ایران و جهان در ارتباط با تأثیرات آموزش دوزبانه و اهمیت زبان مادری را بهصورت خلاصه ارائه میدهد. سیاست و برنامهریزی دوزبانی و آموزشی ایران بهصورت خلاصه موردنقد و ارزیابی قرار میگیرد. بخش عمده مطلب به بررسی سیستم آموزش دوزبانه و مدلهای آن و همچنین تطبیق سیستم آموزشی ایران با نظام آموزشی کشورهای مطرح در سیستم آموزشی ازجمله سوئد و سوئیس اختصاص دارد. همچنین یکی از محتوای این مقاله بررسی اهمیت تدریس زبان بومی دوزبانهها است. لذا نیاز به تدریس زبان بومی از سه چشمانداز مطالعه شده است. در رویکرد علمی شرایط لازم برای دوزبانهها برای بهرهمندی از امتیازها و تأثیرهای مثبت دوزبانگی (مثل کنترل شناختی، خلاقیت و حل مسئله) تبیین میگردد. رویکرد دوم به مسئولیت سیاستگذاران زبان فرهنگی در دو محور بومشناسی زبان و هویت میپردازد. رویکرد سیاسی با بررسی دو مقوله «چالشهای بینالمللی و خارجی» و «چالشهای داخلی» به ارتباط تنگاتنگ زبان و سیاست اشارهکرده، بر لزوم بازنگری در سیاست زبانی و عدالت آموزشی تأکید میکند.
This article investigates the bilingualism, mother tongue education and its role in the educational system including the bilingual environments. It also takes into consideration the brief definition of bilingualism and bilingual education programs. The paper also summarizes a number of studies conducted in Iran and the world regarding the impact of bilingual education and the importance of their native language. Language and education policy and planning of Iran are briefly reviewed and evaluated in the current study. Much study is devoted to investigate the bilingual education system and the educational system as well as the implementation of the education system in countries such as Sweden and Switzerland. The content of this article examines the importance of bilingual teaching in the native language. The need to teach the native language was investigated by three prospects. In The scientific approach, conditions necessary for Bilinguals to benefit from the positive effects was investigated (eg , cognitive control, creativity and problem solving) . The second approach is related to the responsibility of policy makers of cultural language in ecology-based and identity matters. Political approach referred to the close relationship between language and politics, language and educational justice by examining the two papers' international challenges and external "and" internal challenges. It also underlines the need to review the policy.
خلاصه ماشینی:
دوزبانگی، هویت، تعلیم تربیت دوزبانه، پیامدهای دوزبانگی، زبان مادری مقدمه یکی از پدیدههایی که عامل پیشرفتهای بشری و وجه تمایز گستردگی زندگی انسان با موجودات دیگر در طول اعصار متمادی بوده، مسلماً زبان است و سیر تکاملی جوامع انسانی بدون آن نهتنها میسر نبوده بلکه قابلتصور نیز نیست چراکه زبان قبل از اینکه وسیله انتقال و ارتباط باشد وسیله تفکر و اندیشه انسانی است و «افراد انسان اندیشهها و افکار پیچیده خود را با بهکارگیری زبان منظم میکند، به این معنی که اندیشیدن که یکی از ویژگیهای مهم نوع انسان است در شکل پیشرفته و پیچیده خود تنها از راه زبان جریان مییابد.
تعلیم تربیت دوزبانه برنامههای آموزشی هستند که طی آنها دانش آموزان با توانش پایین در زبان رسمی آموزشی تعدادی از دروس خود را با کمک زبان مادریشان یاد میگیرند (لئونگ، ۲۰۰۵) در بحث دوزبانگی هم لازم به ذکر است که اگر فردی زبان دیگری غیر از زبان مادری خود در مدرسه آموزش ببیند بههیچوجه شامل آموزش دوزبانه نمیگردد.
در کشور ایران تحقیقات مختلف (نجاریان و مکوندی، ۱۳۷۶؛ پور بهی، ۱۳۷۱؛ دبیرخانه شورای تحقیقات، ۱۳۷۱) نشان داده است که شیوه تعلیم و تربیت مبتنی بر اعمال شیوه یکسان آموزش برای همه موجب افت تحصیلی، ترک تحصیل، نابرابری فرصتهای آموزشی و پیامدهای سوء عاطفی و اجتماعی برای دانش آموزان اقلیت زبانی شده است و از طرف دیگر جامعه ایران برای حضور در عرصه جهانی قومی شدن باید زبان مادری و فرهنگ بومی خود را حفظ کند.