چکیده:
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد روایت درمانگری به شیوۀ مشاورۀ گروهی بر عملکرد خانوادۀ زنان با همسر معتاد بود. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح سري زماني پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل به شمار میرود. آزمودنیها 44 نفر با نمرۀ عملکرد خانواده پایینتر از میانگین جامعه در منطقۀ 10 تهران بودند که به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. هر گروه شامل 2002 نفر بود و هر دو گروه در شرایط یکسان پس از انجام مصاحبه فردی با مقیاس عملکرد خانواده ارزیابی شدند. گروه آزمایش به مدت 01 جلسه تحت روایت درمانگری گروهی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ آزمایشی را دریافت نکرد. در پایان دوره، یک ماه و سه ماه پسازآن هر دو گروه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های پژوهش با آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شدند. عملکرد خانواده (حل مشکل، ارتباط، نقشها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار و عملکرد کلی) زنانی که تحت روایت درمانگری گروهی قرار گرفتند نسبت به زنانی که در دوره شرکت نکردند، بهطور چشمگیری افزایش یافت.
The purpose of the current study was to investigate the effectiveness of group counseling "Narrative therapy" on family functioning among women with addicted husbands. Present research was an experimental study with pretest-posttest control group design along with follow up 1 month and 3 month. Participants were 44 persons of the 10 region of Tehran who had family functioning score lower than the mean of statistical population. They were selected based on the voluntary sampling procedure, and were also randomly assigned to two groups, experimental and control. After the early loss, each group was include 20 persons and is evaluated by Family Assessment Device (FAD) after doing interview in the same condition. The experimental group received 10 sessions of group counseling "Narrative therapy" and the control group did not received any intervention. Both groups were evaluated again at the end of intervention, 1 month and also 3 month after that. Data analyzed with repeated measure analysis of variance and Bonferroni post-hoc test. Family functioning the (problem solving, communication, roles, affective responsiveness, affective involvement, behavior control and general functioning) of women who received the sessions of group counseling "Narrative therapy" was improved significantly rather than they who did not received that.
خلاصه ماشینی:
اثربخشي روايت درمانگري به شيوة مشاورة گروهي بر عملکرد خانوادة زنان داراي همسر معتاد o The Effectiveness of Group Counseing "Narrative Therapy" on Famiy Functioning among Women with Addicted Husbands o دکتر محمد خداياري فرد* غلامرضا سهراب پور* دکتر الهه حجازي * چکيده هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي رويکرد روايت درمانگري به شيوة مشاورة گروهي بر عملکرد خانوادة زنان با همسر معتاد بود.
با درنظرگرفتن اينکه زنان با همسران معتاد که عملکرد نامناسبي در خانواده دارند، داستان هاي سرشار از مشکل براي زندگي خودساخته اند، مشاوران در کار گروهي با رويکرد روايت درماني ، تشويق مي شوند تا از شيوه هاي خلاقانه اي به منظور «قاب گيري مجدد» و تغيير داستان هاي ناکارآمد به داستان هاي کارآمد استفاده کنند (ريکس و همکاران ، ٢٠١٤)، به طوري که اين رويکرد با تمرکز بر روي داستان ها و زندگينامۀ شخصي افراد و دادن نقش فعال اعضا در فرايند مشاورة گروهي ، مسئوليت اعضا را در تسکين و بهبود مسائل رواني خود افزايش ميدهد (وايت و اپستون ، ١٩٩٠).
به عبارت ديگر، جلسات روايت درماني به شيوة مشاورة گروهي توانسته است ميزان عملکرد زنان با همسر معتاد را در کانون خانواده ارتقاء دهد و اثر خود را نيز در پيگيري ها حفظ کند.
به طورکلي، با توجه به اينکه دو پيگيري انجام گرفته در پژوهش حاضر باهم تفاوت چشمگيري نداشتند، نتايج حاصل دال بر اثربخش بودن رويکرد روايت درمانگري به شيوة مشاورة گروهي بر عملکرد خانواده زنان داراي همسر معتاد و همچنين حفظ پايداري اثربخشي آن در طول زمان بود.