چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطة والد کودک در پيش بيني نارضايتي جنسيتي در زنان و مردان تراجنسي انجام شد. طرح پژوهش، توصيفي- همبستگي بود. جامعة آماري، كلية افراد مبتلا به نارضايتي جنسيتي بودند که براي طي مراحل قانوني تغييرجنسيت به اداره کل پزشکي قانوني خراسان رضوي در سال 1396-1394مراجعه داشتند. نمونه پژوهش 50 زن و 50 مرد مبتلا به نارضايتي جنسيتي بود که به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پس از اخذ رضايت نامه آگاهانه زمينه يابي رابطة والد کودک و پرسشنامه اختلال هويت جنسي را تکميل نمودند. داده ها با استفاده از روش آماري رگرسيون چندگانه به شيوة همزمان تحليل شدند. سطح معني داري براي آزمون هاي آماري 0/05 بود. بر اساس نتايج تحليل رگرسيون به شيوة همزمان، رابطة پدر کودک قادر به پيش بيني نارضايتي جنسيتي در زنان تراجنسي نبود. اما رابطة مادر کودک توانست 21 درصد از نارضايتي جنسيتي را در زنان تراجنسي پيش بيني کند و بهترين پيش بين نارضايتي جنسيتي مؤلفه آزردگي/سردرگمي نقش بود. رابطه پدر کودک قادر به پيش بيني نارضايتي جنسيتي در مردان تراجنسي نبود اما رابطه مادر کودک توانست 44 درصد از واريانس نارضايتي جنسيتي را در مردان تراجنسي پيش بيني کند و بهترين پيش بين نارضايتي جنسيتي عاطفه مثبت و همانندسازي بود. بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر ارتباط مختل و آشفته در رابطه والد کودک مي تواند سهم بسزايي در بروز نارضايتي جنسيتي در زنان و مردان تراجنسي داشته باشد.
The purpose of this study was to Investigat the parent-child relationship in predicting gender dysphoria in transsexual women and men. This is a descriptive correlational study. The statistical population included all individuals with gender dysphoria, visiting the Iranian Legal Medicine Organization of Razavi Khorasan Province, Iran, from 2014 to 2016, in order to follow legal proceedings for gender reassignment. The participants included 50 women and 50 men with gender dysphoria were selected via convenience sampling, gave informed consent, and Compeleted: Parent–Child Relationship Survey and Gender Identity Disorder Questionnaire. The data was analyzed by Pearson correlation and Simultaneous regression (α=0.50). Based on the results of regression analysis, the father-child relationship was not able to predict gender dysphoria in transsexual women. However, the Mother -child relationship could predict 21% of gender dysphoria in transsexual women, and the best predictor of gender dysphoria was the role of resentment / role confusion component. The father -child relationship was not able to predict gender dysphoria in transsexual men. But the Mother-child relationship could predict 44% of the variance of gender dysphoria in transsexual men, and the best predictor of gender dysphoria was positive affect and identification. According to the findings of this study, the disturbance and troubled relationship between the parent-child relationship can have a significant role in the incidence of gender dysphoria in transsexual men and women.
خلاصه ماشینی:
بررسي رابطۀ والد کودک در پيش بيني نارضايتي جنسيتي در زنان و مردان تراجنسي o Invesigating Parent-Child Relationship in Predicting Gender Dysphoria in Transsexual Women and Men o سميه رحيمي احمدآبادي * دکتر مهرداد کلانتري * دکتر محمدرضا عابدي * دکتر سيد مرتضي مدرس غروي ** چکيده پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطۀ والد کودک در پيش بيني نارضايتي جنسيتي در زنان و مردان تراجنسي انجام شد.
کليدواژه ها: رابطۀ والد کودک ، نارضايتي جنسيتي ، تراجنسي o دريافت مقاله : ١٣٩٨/٣/٥ تصويب نهايي : ١٣٩٨/٧/٧ * دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي دانشگاه اصفهان ** مرکز تحقيقات روانپزشکي و علوم رفتاري ، دانشگاه علوم پزشکي مشهد l مقدمه هويت جنسي بخش عمده اي از هويت انسان را تشکيل مي دهد که در حدود ٢-٣ سالگي شکل مي گيرد (سادوک ، سادوک و روئيز، ٢٠١٥) و شامل تصويري است که هر فرد به عنوان مرد يا زن از خود دارد.
از اين ديدگاه هر چند کودک از ٣ الي ٤ سالگي مي تواند هويت جنسي خود را تشخيص دهد ولي حالت هاي افراد مبتلا به نارضايتي جنسيتي از دوران بلوغ به خوبي نمايان مي شود و قابل تشخيص است چون تمايل به جنس مقابل در اين دوره شروع مي شود (زوکر، وود، سينگ و برادلي ، ٢٠١٢).
اين مطالعات نشان دادند ارتباط مختل و آشفته در رابطه والد کودک سبب سردرگمي بيشتر افراد مبتلا به نارضايتي جنسيتي مي شود و زمينه را براي سردرگمي نقش هاي جنسي در آنها افزايش مي دهد.