چکیده:
حکومت دیکتاتوری قذافی در لیبی یکی از رژیمهای سیاسی بود که در پی تحولات انقلابی دهه 2010، با بسیج جامعه و مشارکت نهادها و نیروهای بینالمللی از قدرت برکنار شد. در تبیین فروپاشی این رژیم سیاسی، عوامل داخلی (ساختار سیاسی عقبمانده، خفقان و استبداد حاکمان، موج دموکراسیخواهی و رسانههای جدید) و عوامل خارجی (نقش نهادها و نیروهای بینالمللی و قدرتهای بزرگ) مطرح شدهاند. این پژوهش با درکی کلیتمحور تعامل دولت و فرایندهای جهانیشدن را در قالب دو عامل درونی و بیرونی با هم ترکیب کرده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که جهانیشدن در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و ارتباطی خود درک و فضایی گفتمانی از حقوق بشر در لیبی به وجود آورد. بدین ترتیب که جامعه به حقوق نظری و هنجاری تضییعشده خود پی بُرد و خواهان تحقق حقوق سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود شد. فرایندی که در پی فروپاشی رژیمهای منطقه و با کمک رسانههای جدید به اعتراضهای انقلابی گسترده تبدیل گردید اما مواجهه خشن و سرکوبگرانه رژیم با شهروندان، سبب جنگ داخلی و به میان آمدن ابزارهای اجرایی حقوق بشر شد. وضعیتی که موجب پیوند و ائتلاف نهادهای بینالمللی با جامعه لیبی و برکناری قذافی شد.
Gaddafi's dictatorial governorship in Libya was the one that was ousted in the wake of the revolutionary upheavals of the 2010s, with the mobilization of society and the participation of international institutions and forces. In explaining the collapse of this political regime, internal factors (backward political structure, suffocation and tyranny of the rulers, wave of democratization and new media) and external factors (role of international institutions and forces and major powers) have been raised. This research with a general Understanding has combined the government interaction and globalization processes into two internal and external factors. The results of this research show that globalization in its various economic, social and communicative dimensions has created an understanding and space for human rights discourse in Libya. As a result, society realized its depleted theoretical and normative rights and demanded the realization of its political, economic, and cultural rights. With the help of new media which turned into protests and revolution, the regimes’ brutal and repressive confrontation with citizens led to a civil war and human rights enforcement tools. A situation that brought coalition of international institutions together with Libyan society and ousted Gaddafi in order to realize the supreme values of freedom and the right to self-determination of the society.
خلاصه ماشینی:
مواجهه دولت ليبي با چالش هاي جهاني شدن حقوق بشر 2 رضا دهباني پور١*- علي مختاري ٤چکيده حکومت ديکتاتوري قذافي در ليبي يکي از رژيم هاي سياسي بود که در پي تحولات انقلابي دهه ٢٠١٠، با بسيج جامعه و مشارکت نهادها و نيروهاي بين المللي از قدرت برکنار شد.
بر پايه اين دکترين ، مسئوليت حمايت از اتباع يک جامعه در برابر نسل کشي ، جرائم جنگي، پاکسازي قومي و جرائم عليه بشريت نه تنها بر عهده دوره دوم/ شماره ٢/ پاييز و زمستان ١٣٩٨ دولت آن جامعه ، بلکه بر عهده جامعه بين الملل نيز است .
» فيلسوفان نيز در قالب حقوق طبيعي نيز به اين موضوع توجه کرده و در تعريف حقوق بشر اذعان نموده که حقوق بشر مجموعه حقوقي است که بر اساس نظريه حقوق طبيعي و به موجب قانون طبيعي دوره دوم/ شماره ٢/ پاييز و زمستان ١٣٩٨ يکسان به افراد بشر داده شده و جزء ذاتي و جداييناپذير موجوديت انساني آنها به شمار ميآيد و نهاد حقوقي و قضايي (داخلي و بين المللي ) بايستي از آن دفاع کند (آشوري، ١٣٨١: .
اين شرايط براي قذافي صورت افراطي داشته است : وي از قبايل خاصي به واسطه رابطه خوني و يا سياسي حمايت ميکرد دوره دوم/ شماره ٢/ پاييز و زمستان ١٣٩٨ چنانکه از بين بيش از يک صد و چهل قبيله در ليبي تقريبا تنها ١٠ قبيله در سيکل قدرت حضور داشتند (٢٠١٢ ,Ayhan).