چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی برنامه مداخله روانشناختی خانوادهمحور، در رضامندی زوجیت والدین شاغلی است که فرزند نوجوان دارند. روش پژوهش بر حسب هدف، کاربردی و بر حسب گردآوری اطلاعات، شبهآزمایشی طرح دوگروهی ناهمسان با پیشآزمون و پسآزمون، با گروه گواه است. برای جامعه آماری، 30 نفر از والدین شاغل در یک سازمان دولتی که حداقل دارای یک فرزند 11-16 ساله بودند، با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه مساوی آزمایشی و گواه، تقسیم شدند. گروه آزمایش طی برنامه مداخله روانشناختی 12 جلسه آموزش گروهی، هفتهای یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه قرار گرفت. گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامه محققساخته ویژگیهای جمعیتشناختی، پرسشنامه محققساخته نیازسنجی و مقیاس رضامندی زوجیت افروز (1390)(AMSS) است. تحلیل دادهها نیز به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره از نوع اندازهگیریهای مکرر، انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین گروههای آزمایش و گواه در میزان رضامندی زوجیت، تفاوت معناداری وجود دارد (05/ 0> P). همچنین برنامه مداخله تدوینشده باعث ارتقای رضامندی زوجیت در تمام خردهمقیاسها شده و این نتایج در پیگیری سهماهه نیز پایدار بود.
The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of the family-based psychological intervention program, on the marital satisfaction of dual career parents with adolescent children. The research method from the point of the purpose of research was applied and quasi-experimental, a type of two group design with pre-test and post-test, with control group. A total of 30 dual occupied parents working in a governmental organization, with having at least one child ged between 11-16 years, were selected and randomly assigned into two equal experimental and control groups. The experimental group was trained with the psychological intervention program, consist of 12 sessions of group training 90 minutes each session, once a week.The control group did not receive any interventions during this period. The research tools were Demographic characteristics questionnaire, Needs Assessment and Afrooz Marital Satisfaction Scale (2010) (AMSS). Data analysis was done by repeated measures MANCOVA. The results of the study showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in the level of satisfaction of paired (P <0.05) and the intervention program The compilation improved the parity satisfaction of all sub-scales, and these results were sustained in three months follow-up.
خلاصه ماشینی:
642902 طراحي و تدوين برنامه ي مداخله ي روان شناختي خانواده محور: ارزيابي اثربخشي در رضامندي زوجيت والدين شاغل داراي نوجوان Planning and Developing a Family-Based Psychological Intervention: Evaluating Impact on the Marital Satisfaction in Employed Parents with Adolescent Children نرگس زينعلي Narges Zainali * غلامعلي افروز Gholam Ali Afrooz ** مسعود غلامعلي لواساني Masoud Gholam Ali Lavasani *** سوگند قاسم زاده Sogand Ghasemzadeh **** چکيده Abstract هدف پژوهش حاضر، بررسي ميزان اثربخشي برنامه ي مداخله ي The purpose of this study was to evaluate theروان شناختي خانواده محور، در رضامندي زوجيت والدين شاغلي impact of the family-based psychologicalاست که فرزند نوجوان دارند.
ابزار سنجش ابزارهاي اين پژوهش علاوه بر پرسشنامه ي وارسي ويژگي هاي جمعيت شناختي و پرسشنامه ي ينيازسنجي محقق ساخته که به منظور شناسايي مهارت هاي موردنياز شرکت کنندگان در پژوهش و طراحي برنامه ي آموزشي متناسب براي آنان مورد استفاده قرار گرفت ، مقياس فرم بلند رضامندي زوجيت افروز بود.
1. Afrooz Marital Satisfaction Scale (AMSS) برنامه ي آموزشي روان شناختي خانواده محور اجرا شده در اين پژوهش ، مبتني بر رويکرد شناختي - رفتاري است .
نتايج نشان داد، ميانگين نمرات اصلاح شده ي پس آزمون متغير رضامندي زوجيت ، بعد از برداشتن اثر نمرات پيش آزمون در دو گروه آزمايش و گواه با يکديگر تفاوت معنادار داشتند (٠٠٥ نکته ي بعدي ، مربوط به محتواي برنامه و محور اصلي اين آموزش ، يعني آموزش مهارت هاي زندگي است .