چکیده:
استفاده از سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست به منزله سیستمی یکپارچه در مدیریت پایدار
مکانها و فضاهای شهری نقش ویژه ای دارد. شهرداریها سازمانی بسیار گسترده اند که از حوزه فعالیتی
بسیار وسیعی برخوردار هستند. نگاهی اجمالی بر نمودار سازمانی شهرداریها نشان میدهد که بخش
اعظمی از فعالیتهای این سازمان مرتبط با مباحث بهداشت ، ایمنی و بویژه محیط زیست است و به بیان بهتر
میتوان شهرداری را سازمان متولی HSE شهر نامید. فعالیتهای شهرداری در سه حوزه بهداشت، ایمنی
ومحیط زیست و همچنین فرهنگسازی آنها عموما بسیار پراکنده است که این امر موجب پراکندگی
گسترده فعالیتهای معاونتها، مناطق، سازمانها و شرکتهای وابسته به شهرداری شده است. نتایج پژوهش
حاکی از آنست که یکی از ابزارهای تحقق توسعه پایدار شهری، استقرار اثربخش سیستم مدیریت
بهداشت، ایمنی و محیط زیست است. امروزه میتوان از سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست به
منزله سیستمی یکپارچه در مدیریت پایدار مکانها و فضاهای شهری بهره برد. این سیستم با انطباق حوزه
عملکردی و مزایای پیاده سازی موجب کاهش هزینهها، پرهیز از ریس و در نهایت موجب افزایش اعتبار
و جذب منابع میگردد. این پژوهش در راستای دستیابی به شهر سالم به بررسی نقش و اهمیت سیستم
مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست در برنامه ریزی فضای شهری بر مبنای سیستم HSE میپردازد.
خلاصه ماشینی:
اجرای رویکرد سیستماتیک مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست در شهرها، میتواند آمار حوادث و شدت پیامدهای ناشی از آنها را به حداقل رساند این سیستم علاوه بر حذف فعالیتهای موازی به دلیل ایجاد تعادل فنی و اقتصادی سبب سهولت در افزایش بهره وری و توسعه پایدار میگردد.
نتایج حاصل از بررسی وضعیت مدیریت HSE نشان میدهد که در برخی بخشها و عناصر هفتگانه سیستم مدیریت HSE یعنی عنصر رهبری و تعهد، سازمان و منابع و مستندسازی، ارزیابی و مدیریت ریسک، طرح ریزی و اجرا و پایش فاصله تا وضعیت ایده آل قابل توجه بوده و نیاز به برنامه ریزی مناسب بمنظور توسعه و استقرار یک سیستم مدیریت یکپارچه بهداشت، ایمنی و محیط زیست احساس میگردد (فائزه؛ علی امام جمعه و سعید مرتضایی، ۱۳۹۹).
بحث نظام مدیریت یکپارچه HSE با ایجاد بستر فرهنگی خلاق و نگرشی نو و سیستماتیک، به تبیین تأثیر متقابل عوامل بهداشت، ایمنی و محیط زیست پرداخته است و از این طریق نواقص، خطرات بالقوه و حوادث و مشکلات را بطور نظاممند مورد ارزیابی قرار میدهد و روشهای مبتنی بر پیشگیری را ارائه میدهد.
سیستم مدیریت HSE به عنوان محور توسعه پایدار، نوعی رویکرد و نگرش جدید مدیریتی است که بر فعالیتهای سازمان از بعد اثرات بهداشت، ایمنی و محیط زیست اثر گذاشته و تلا ش می کند در قالب یک الگوی نظام یافته، قابلیتهای بالقوه خطرآفرین در سازمان را شناسایی و با کنترل و مدیریت آنها میزان حوادث را به حداقل ممکن کاهش دهد.