چکیده:
با تحول تعاملات سیاسی بین المللی و افزایش بازیگران غیردولتی در صحنههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان، کشورها نمیتوانند نقش سازمانهای مردم نهاد و غیردولتی را در کنشهای خارجی نادیده بگیرند و در میان این سازمانها، انجمنهای دوستی یکی از بازیگران نوظهور عرصه دیپلماسی و روابط فرهنگی محسوب میشوند. به همین منظور، مقاله حاضر تلاش دارد به این سوال پاسخ دهد که کارکردهای انجمنهای دوستی در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران کدامند؟ فرضیه مقاله این است که انجمنهای دوستی یکی از بازوهای اجرایی دیپلماسی نوین عمومی در عصر حاضر محسو میشوند که کنشگری برنامه ریزی شده آنها میتواند منافع ملی کشورها را با هزینههای اندک تر تامین نماید. برای اثبات این فرضیه، از چارچوب مفهومی دیپلماسی فرهنگی بهره گرفتهایم و یافتهها نشان میدهند که انجمنهای دوستی ایران بارعایت برخی از ملزومات در عرصه سیاست بینالمللی میتواند قدرت فرهنگی ایران را ارتقاء دهند و منفعت جامعه ایرانی را در مراودات فرهنگی در نظر داشته باشند. برخی از کارکردهای انجمنهای دوستی ایران برای توسعه دیپلماسی فرهنگی و کسب موقعیت مطلوب سیاسی و فرهنگی برای دستگاه سیاست خارجی ایران عبارت از؛ تصویرسازی مثبت از چهره ایران، گسترش تعاملات دوستانه، کمک رسانی به اهداف سیاسی بینالملی ایران، برجسته کردن میراث فرهنگی ایرانیان، همسوکردن جامعه هدف با ایدههای فرهنگی ایران، انتقال پیامهای سیاسی و فرهنگی، افزایش سطح صلح منطقهای و جهانی، اعتمادسازی، ارتقاء همگرایی سیاسی و فرهنگی در جهان اسلام، مدیریت افکار عمومی و غیره میباشد.
With the new developments in international political interactions and the rise in the number of non-governmental actors in the political, economic, and cultural scenes of the world, countries can no more ignore the role of non-governmental organizations in the area of foreign affairs. Friendship associations have proved to be such organizations that have come to play a significant role in the area of cultural diplomacy and cultural relations. To this end, in the present paper attempts have been made to provide an answer to the question that: what role do the friendship societies play in the cultural diplomacy of the Islamic Republic of Iran? The hypothesis of the paper is that friendship societies are one of the executive arms of modern public diplomacy in the present day, whose planned actions can serve and ensure the national interests of the nations at a lower cost. In order to support this hypothesis, resort has been made to the conceptual framework of cultural diplomacy, and the findings show that Iranian friendship associations can enhance the cultural power of the Islamic Republic of Iran and promote the benefit of the Iranian society by adhering to some of the requirements involved in international politics. Some of the functions of the Iranian friendship societies that are aimed at the expansion of cultural diplomacy and gaining a favorable political and cultural status for Iran’s foreign policy apparatus include: portraying a positive image of Iran, expanding friendly relations with other nations, contributing to the achievement of Iran’s international political goals, highlighting the Iranian cultural heritage, aligning the target communities with Iranian cultural ideas, conveying political and cultural messages of Iran, contributing to increased regional and global peace, building mutual trust, promoting political and cultural convergence in the Muslim world, managing public opinion, and etc.
خلاصه ماشینی:
کارکردهاي انجمن هاي دوستي در ديپلماسي فرهنگي جمهوري اسلامي ايران سيدمحمدجواد قربي ١ چکيده با تحول تعاملات سياسي بين المللي و افزايش بازيگران غيردولتي در صحنه هاي سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهان ، کشورها نمي توانند نقش سازمان هاي مردم نهاد و غيردولتي را در کنش هاي خارجي ناديده بگيرند و در ميان اين سازمان ها، انجمن هاي دوستي يکي از بازيگران نوظهور عرصه ديپلماسي و روابط فرهنگي محسوب مي شوند.
برخي از کارکردهاي انجمن هاي دوستي ايران براي توسعه ديپلماسي فرهنگي و کسب موقعيت مطلوب سياسي و فرهنگي براي دستگاه سياست خارجي ايران عبارت از؛ تصويرسازي مثبت از چهره ايران ، گسترش تعاملات دوستانه ، کمک رساني به اهداف سياسي بين الملي ايران ، برجسته کردن ميراث فرهنگي ايرانيان ، همسوکردن جامعه هدف با ايده هاي فرهنگي ايران ، انتقال پيام هاي سياسي و فرهنگي، افزايش سطح صلح منطقه اي و جهاني، اعتمادسازي، ارتقاء همگرايي سياسي و فرهنگي در جهان اسلام ، مديريت افکار عمومي و غيره ميباشد.
(اکواني،١٣٩٤: ١١٥) در اين ميان ، گسترش و تحکيم روابط دوستي و همکاري بين ايران و کشورهاي مورد نظر از جمله اهداف انجمن هاي دوستي مي باشد (حسني،١٣٨٠: ٦٥) براي برقراري دوستي، صلح و همکاري بين المللي نيز انجمن هاي دوستي بايد تلاش نمايند هنجارهاي مقوم و تنظيم کننده نظام بين الملل را به گونه اي تغيير دهند که کشورها، انديشيدن و عمل کردن بر مبناي رئاليسم را متوقف سازند.