چکیده:
اقداماتی که دولتهای میزبان سرمایهگذاری به منظور مقابله با بیماریهای فراگیر جهانی از جمله کووید-19 انجام میدهند، اگرچه برای حفظ سلامت عمومی جامعه حیاتی هستند اما ممکن است منجر به طرح دعاوی متعدد توسط سرمایهگذاران خارجی و صدور حکم به پرداخت خسارات هنگفتی شود که توانایی دولت میزبان برای حفظ سلامت عمومی افراد جامعه را بسیار محدود مینماید. با توجه به اینکه تعداد قابل توجهی از معاهدات سرمایه گذاری فاقد شرط استثنای مربوط به سلامت عمومی هستند در بسیاری از دعاوی ناشی از بیماریهای فراگیر جهانی، دولتهای میزبان در چارچوب معاهدات سرمایه گذاری امکان معافیت از مسئولیت اقداماتی که برای مقابله با بیماریها انجام دادهاند را نخواهند داشت. از آنجا که محدود نمودن دولت میزبان به دفاعیات موجود در معاهدات سرمایه گذاری به معنای غلبه آشکار منافع سرمایهگذار بر منافع دولت میزبان و نادیده گرفتن سلامت عمومی افراد جامعه است، این مقاله با روش اکتشافی و با مراجعه به اسناد مرتبط در حقوق بینالملل و رویه داوری به بررسی این مسئله میپردازد که در صورت سکوت معاهدات سرمایه-گذاری، به منظور حمایت از حق بر سلامت افراد، چه دفاعیاتی بر اساس حقوق بینالملل برای دولت میزبان ممکن خواهد بود و الزامات استناد دولت میزبان به هر یک از این دفاعیات چه خواهد بود. واژگان کلیدیاصل اختیارات سیاست گذاری، دفاع عرفی ضرورت، بیماری کووید-19، حق بر سلامت، حقوق بین الملل بشر، حقوق بین الملل سرمایه گذاری، حقوق بین الملل عرفی، دعاوی سرمایه گذاری خارجی، مسئولیت اجتماعی شرکتها، ویروس کرونا
Protecting the Right to Health in Investment Claims Arising from PandemicsWith particular attention to Covid-19AbstractThe measures taken by the host states to control the pandemics, including Covid-19, are vital to maintaining the public health, but may lead to the numerous claims by foreign investors and payment of huge compensations, as a result of which ability of the host states to maintain the public health will be greatly limited. Given that the exception clause in respect of public health is mentioned only in a small number of investment treaties, in most claims arising from pandemics, host states cannot be exempted from responsibility under international investment law for measures they have taken to control the disease. Since restricting the host state to existing defenses in international investment law means a clear overcoming of the investor's interests over the interests of the host state and ignoring the right to health of the society, this article, adopting an explorative method, refers to the relevant documents in international law and arbitration practice to determine what defenses under international law would be available for the host state in order to maintain the right to health, if the investment treaties are silent, and what would be the requirements for the host state to assert any of such defenses.KeywordsPrinciple of police powers, Customary Defense of Necessity, Covid-19 Disease, Right to health, International Human Rights Law, International Investment Law, International Customary Law, Foreign Investment Claims, Corporate Social Responsibility (CSR), Corona Virus
خلاصه ماشینی:
از آنجا که محدود نمـودن دولـت ميزبـان بـه دفاعيـات موجود در معاهدات سرمايه گذاري به معناي غلبه آشکار منافع سرمايه گذار بر منافع دولت ميزبان و ناديده گرفتن سلامت عمومي افراد جامعه است ، اين مقاله بـا روش اکتشـافي و با مراجعه به اسناد مرتبط در حقوق بين الملل و رويه داوري به بررسي ايـن مسـئله مـي - پردازد که در صورت سکوت معاهدات سرمايه گذاري، به منظور حمايت از حق بر سلامت افراد، چه دفاعياتي بر اساس حقوق بين الملل براي دولـت ميزبـان ممکـن خواهـد بـود و الزامــات اســتناد دولــت ميزبــان بــه هــر يــک از ايــن دفاعيــات چــه خواهــد بــود.
6. Douglas, Zachary, “The MFN Clause in Investment Arbitration: Treaty Interpretation off the Rails,” Journal of International Dispute Settlement, Vol. 2, No. 1, 2011, pp.
ناشي از بيماري هاي فراگير جهاني در مقام دفاع از خود مي توانند براي معافيـت از مسـئوليت بـه آن ها استناد نمايند، قواعد مندرج در طرح مواد کنوانسيون راجع به مسئوليت بين المللي دولت هـا، اصل اختيارات سياست گذاري ١ و همچنين اسناد مربوط بـه حقـوق بـين الملـل بشـر و مسـئوليت اجتماعي شرکت ها است که به ترتيب در سه گفتار جداگانه به بررسي ماهيت و الزامات استناد بـه اين اصول و اسناد در شرايط شيوع بيماري هاي فراگير جهاني پرداخته خواهد شد.
National Iranian Oil Company and The Islamic Republic of Iran, , Iran-United States Claims Tribunal, Award, 1985, para.