چکیده:
موافقتنامههای تجاری به طور کلی با کاهش هزینههای تجاری و افزایش ایمنی قراردادها نقشی مؤثر در جهت کاهش موانع تجارت دارد. ایران در دو موافقتنامه تجاری نظام جهانی ترجیحات تجاری (GSTP) و سازمان همکاریهای اقتصادی (ECO) حضور دارد. باوجود آنکه باور عمومی بر این است که حضور در موافقتنامههای تجاری به طور کلی اثری مثبت بر جریان تجاری کشورها دارد ولی ضمانتی برای این اثر در همه کشورها و کالاها وجود ندارد. لذا با توجه به اهمیت صادرات پسته برای ایران، هدف مطالعه حاضر پاسخ به این پرسش است که آیا حضور ایران در موافقتنامههای تجاری موجب افزایش صادرات پسته ایران شده است؟ برای دستیابی هدف، از الگوی جاذبه و دادههای صادرات پسته در دوره زمانی 2001-2016 استفاده شده است. براساس نتایج، عضویت ایران در موافقتنامههای تجاری اثری مثبت و معنیدار (0/380) بر صادرات پسته ایران داشته است. لذا پیشنهاد میشود که شرکتهای صادراتی پسته، از فرصتهای موجود به واسطه حضور در این موافقتنامههای تجاری جهت اتخاذ سیاستها و استراتژیهای مناسب بازاریابی به منظور افزایش صادرات پسته ایران به شرکای تجاری عضو توافقنامه بهره ببرند.
Trade agreements are generally effective in reducing barriers to trade by reducing trade costs and increasing the contracts safety. Iran is in two trade agreements of the world, Global System of Trade Preferences (GSTP) and Economic Cooperation Organization (ECO). Despite the general belief that the presence in trade agreements generally has a positive effect on the trading flow of the countries, there is no guarantee about this effect in all countries and goods. Therefore, considering the importance of pistachio exports to Iran, this study aims to answer the question whether Iran’s presence in trade agreements has increased exports of Iranian pistachio? To achieve the purpose, the gravity model and pistachios export data have been used during the period 2001 to 2016. Based on the results, Iran’s membership in the trade agreements has had a positive and statistically significant impact (0.380) on Iranian pistachio exports. Therefore, it is suggested that pistachio exports companies benefit from the opportunities provided by participating in these trade agreements to adopt appropriate marketing policies and strategies to increase Iran’s pistachio exports to its trading partners.
خلاصه ماشینی:
Regional Trade Agreement ٢٠٨ بــر اســاس اطلاعــات ســازمان تجــارت جهــاني (٢٠١٨ ,WTO)، ايــران هماننــد ديگــر کشورهاي غرب آسيا در تعداد کمي از موافقت نامه هاي تجاري حضور دارد، به گونه اي که در 1 حال حاضر، ايران تنها در دو موافقت نامه تجـاري سـازمان همکـاري هـاي اقتصـادي (ECO) و نظام جهاني ترجيحات تجاري (GSTP)٢ حضور دارد.
ويلسون و اوتسوکي (٢٠٠٢ ,Wilson and Otsuki)، با استفاده از الگوي جاذبه و داده هاي ٢١ کشور صادرکننده و يازده کشور واردکنندة موز، به ارزيابي عوامل مؤثر بر صادرات اين محصول پرداختند؛ نتايج نشان داد که حضور کشورهاي صادرکننده و واردکنندة موز در يک موافقت نامة تجاري اثري مثبت و معني دار بر تجارت اين محصول دارد.
از اين رو، هدف پژوهش حاضر ارزيابي اثر موافقت نامه هاي تجاري بر صادرات پسته ايران به شرکاي تجاري است .
از اين رو، در پژوهش حاضر، به منظور بررسي اثر حضور ايران در موافقت نامه هاي تجاري بر صادرات پسته از اين الگو استفاده شده است .
جدول ٥- نتايج الگوي جاذبه (رجوع شود به تصویر صفحه) منبع : يافته هاي تحقيق هدف اصلي پژوهش حاضر ارزيابي اثر موافقت نامه تجاري بر صادرات پسته ايران بوده است .
نتايج به دست آمده بيانگر آن است که طبق انتظار، موافقت نامه هاي تجاري اثري مثبت و معني دار بر صادرات پسته ايران داشته است .
نتايج به دست آمده بيانگر اين موضوع است که حضور ايران در موافقت نامه هاي تجاري اثري مثبت و معني دار بر صادرات پسته کشور داشته است .