چکیده:
در صد فضای خالی معیاری برای سنجش کیفیت لایه آسفالتی اجراشده میباشد. روش معمول برای اندازهگیری آن در حال حاضر در پروژههای راهسازی انجام آزمایش مطابق استاندارد (ASTM D2014) میباشد. در این آزمایش جهت محاسبه درصد فضای خالی مخلوط آسفالتی از وزن مخصوص واقعی نمونه مارشال که در شرایط کاملا استاندارد آزمایشگاهی تعیین میشود استفاده میگردد، و ازآنجاییکه در حین انجام عملیات اجرایی نمیتوان شرایط دقیق آزمایشگاهی را اعمال کرد، درنتیجه در صورت استفاده از وزن مخصوص واقعی نمونه مارشال در تعیین درصد فضای خالی مخلوط آسفالتی اجراشده با استفاده از استاندارد (ASTM D2014) نتایج حاصله با نتایج واقعی مغایرت خواهد داشت. در این پژوهش بخشی از شبکه راههای استان کرمان بهعنوان قطعه آزمایشی انتخاب، سپس اقدام به ارزیابی گردید. و در ادامه از محلهایی بهطور تصادفی در حین اجرای عملیات روسازی نمونههای آسفالتی جهت تهیه نمونه مارشال اخذ و در ادامه از همان محلها بعد از اتمام عملیات اجرایی نمونههای مغزه اخذ و تحت آزمایشات تعیین درصد فضای خالی و چگالی قرار داده شدند. در مقایسه نتایج و تحلیل آنها مشخص گردید، مقدار در صد فضای خالی اندازهگیری شده با استفاده از وزن مخصوص نمونه مارشال کمتر از مقدار درصد فضای خالی اندازهگیری شده با استفاده از وزن مخصوص مغزه اخذشده از لایه آسفالتی اجراشده میباشد.
One of validate benchmarks for assessing and evaluating the quality of asphalt in road projects, such as density
and percentage empty space. using of (ASTM D2014) is the usual method for measuring percentage empty space
of asphalt layer. mentioned method for determination percentage empty space using of density sample Marshall.
In the present article determination percentage empty space asphalt layer implemented with using of density core
obtained of asphalt layer implemented done, and then the result comparison with percentage empty space
determinate by density sample Marshall. In comparison results experiments method (ASTM D2014) with use of
density sample Marshall and density core obtained of asphalt layer implemented transpire calculated value
percentage empty space by density sample Marshall under calculated value percentage empty space by density
core obtained of asphalt layer implemented.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش سعی بر آن است تا با تکیه بر نتایج به دست آمده از انجام آزمایش های تعیین دانسیته ودرصد فضای خالی برای نمونههای اخذشده در هنگام اجرای لایه آسفالتی وانجام آزمایش های تعیین دانسیته و درصد فضای خالی بر روی مغزه های اخذشده از محور و از همان محلهایی که نمونه گیری در حین اجرای عملیات صورت گرفته و با مقایسه فنی و آماری بین نتایج حاصل از آزمایشات در دو حالت فوق الذکر شناخت مسئله صورت پذیرد.
(به تصویر صفحه رجوع شود) شکل6- توزین نمونههای آسفالتی در هوا و آب هدف اصلی از انجام این پژوهش این است که به نتیجه ای برسیم که در رابطه تعیین درصد فضای خالی در روش استاندارد D2041] [ASTM از وزن مخصوص نمونه مارشال ویا از وزن مخصوص مغزه های اخذشده از محور باید استفاده کنیم، تا درصد فضای خالی تعیین شده معرف درصد فضای خالی واقعی مخلوط آسفالتی اجراشده باشد.
تعیین درصد فضای خالی مخلوط آسفالتی روش انجام آزمایش مطابق استاندارد[ASTM D2014] میباشد و درصد فضای خالی از رابطه 6 محاسبه میشود (به تصویر صفحه رجوع شود) (6) در این رابطه چگالی واقعی بتن آسفالتی، چگالی ماگزیمم بتن آسفالتی ودرصد فضای خالی مغزه آسفالتی است.
نمودار مقایسه درصد فضای خالی محاسبه شده توسط دانسیته مارشال ودانسیته آسفالت اجراشده در آزمایش 2 (به تصویر صفحه رجوع شود) شکل 12.