چکیده:
سرعت پیشرفت فناوری و ویژگیهای منحصربهفرد فضای سایبر سبب تغییر بسیاری از مفاهیم سنتی حقوق بینالملل شده و در مواردی، شکل نگرفتن رژیمهای هنجاری منسجم، تنها زمینۀ تفسیر جدید از مفاهیم سنتی را فراهم کرده است. جاسوسی سایبری در حقوق بینالملل، در زمرۀ مفاهیم نسبتاً جدیدی است که در زمینۀ رژیم حقوقی حاکم بر آن در حقوق بینالملل موجود اتفاق نظری در میان نیست. بیم و ابهام در تسری اصول و قواعد حاکم بر جاسوسی در مفهوم کلاسیک به فضای سایبری که اغلب قلمرو اعمال حقوق نرم است، اضافه شده و حقوق بینالملل حاکم بر مفهوم جدید را در هالهای از ابهام قرار داده است، بهگونهای که از یکسو، مشروعیت اقدامات دولتها به نفوذ فراسرزمینی از طریق جاسوسی، همچنان محل تأمل است و از سوی دیگر توسل دولتها به ابزار و ادوات مجازی برای پیشبرد نفوذ فراسرزمینی در قلمرو دولت دیگر در فضای سایبر، بر ابهامات موجود دامن زده است. فقدان تعهدات بینالمللی عرفی و قراردادی خاص در این خصوص، باب اعمال اصول و قواعد عام حقوق بینالملل را باز میکند. این مقاله درصدد تبیین و تحلیل مفهوم و قلمرو جاسوسی سایبری و مسئولیت بینالمللی ناشی از این اقدام از منظر دکترین، مواضع و رویه بینالمللی دولتهاست تا به این پرسش اساسی پاسخ دهد که اصول و قواعد حاکم بر اقدامات دولتها در این زمینه چیست.
The rapid advancement of technology and the unique characteristics of cyberspace have caused change in many of international law's classic concepts, and in most cases the lack of coherent customary regimes prepared grounds for new interpretation of on classic concepts. Cyber espionage is a relatively new concept in international law, and there is no agreement on legal regime governing it. Ambiguity and fear of y extending principles and rules governing espionage in traditional sence, to the cyberspace, which is generally the domain of soft law practice, has put international law governing this new concept in a state of uncertainty. Therefore, on one hand, the legitimacy of extraterritorial infiltration acts of States through espionage remains controversial, and on the other hand, the use of virtual instruments by States for advancing their extraterritorial infiltration into cyberspace of other States, has fueled ambiguities. The lack of specific international customary and treaty obligations in this regard, paves the way for the application of general principles and rules of international law.This article seeks to elucidate the concept and scope of cyber espionage and the international responsibility arising from it, taking into account, state practice and doctrine, to answer this fundamental question that, which principles and rules of international law govern cyber espionage.
خلاصه ماشینی:
بيم و ابهام در تسري اصول و قواعد حاکم بـر جاسوسـي در مفهوم کلاسيک به فضاي سايبري که اغلب قلمرو اعمال حقوق نرم است ، اضافه شـده و حقـوق بين الملل حاکم بر مفهوم جديد را در هاله اي از ابهام قرار داده است ، به گونه اي کـه از يـک سـو، مشروعيت اقدامات دولت ها به نفوذ فراسرزميني از طريق جاسوسي، همچنان محل تأمل است و از سوي ديگر توسل دولت ها به ابزار و ادوات مجازي براي پيشبرد نفـوذ فراسـرزميني در قلمـرو دولت ديگر در فضاي سايبر، بر ابهامات موجود دامن زده است .
در همين حـال ، شناسـايي نشدن عامل فرد به عنوان جاسوس در جاسوسي سايبري ، مسئلۀ مهم انتساب اقـدامات سـايبري در چارچوب حقوق مسئوليت بين المللي دولت و همچنين ابهام در زمان و مکان وقوع جاسوسي و نقـش و تـأثير عوامـل مـؤثر بـر تحقـق ايـن پديـده ، پـرداختن بـه موضـوع ايـن مقالـه را بـا پيچيدگيهاي بيشتري روبه رو ميکند.
, (2002), The International Law Commission's articles on state responsibility: introduction, text and commentarie, Cambridge University Press.
0 on the international law applicable to cyber operations, Cambridge University Press.
, (2002), “The ILC’s articles on responsibility of states for internationally wrongful acts: a retrospect”, American Journal of International Law, Vol. 96, No. 4.
(2016), “World Wide Web of Exploitations-The Case of Peacetime Cyber Espionage Operations under International Law: Towards a Contextual Approach”, Colum.
), The Law of International Responsibility, Oxford: Oxford University Press.