چکیده:
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، سودمندی و کارکرد تجارب روانشناختی نظیر افکار، خاطرات و احساسات روانشناختی را هدف قرار میدهد و فعالیتهای معنادار زندگی را بدون توجه به وجودشان پیگیری میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین در شهر اهواز میباشد. پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعهی آماری این پژوهش زوجین مراجعهکننده به کلینیکهای مشاوره خانواده در شهر اهواز میباشند. شیوه نمونهگیری در این پژوهش از نوع نمونهگیری هدفمند بوده، ابزار اندازهگیری پرسشنامه، شامل: پرسشنامهی انعطافپذیری شناختی، مقیاس استرس ادراکشده کوهن و همکاران (1983) و پرسشنامهی تابآوری کونور و دیوید سون آزمون شدند. شرکتکنندههای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقهای و در هر هفته یکبار و از میان حضور یافتگان پس از حائز شرایط شدن معیارهای ورودی و معیارهای خروج20 زوج انتخاب شدند که بهصورت تصادفی در دو گروه: گروه مداخلهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (10 زوج)، و گروه کنترل (10 زوج) جای گرفتند، این نمونهگیری از اردیبهشت 98 آغاز شد. با کنترل پیشآزمون، سطح معنیداری همه آزمونها بیانگر آن هستند که بین همسران گروههای آزمایش و کنترل حداقل ازلحاظ یکی از متغیرهای وابسته (انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین) تفاوت معنیداری وجود دارد (0001 / 0> p و 90/79= F). نتیجه آنکه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از درمانهای شناختی- رفتاری موج سوم است که علاوه بر راهکارهای تغییر رفتار، از راهکارهای پذیرش و حضور پویا در لحظه نیز برای افزایش انعطافپذیری روانشناختی، کاهش استرس و افزایش تابآوری زوجین استفاده میکند.
Acceptance and commitment therapy (ACT) targets the usefulness and function of psychological experiences
such as thoughts, memories and psychological emotions, and pursues meaningful activities of life regardless of
their existence. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of admission and commitment
education on psychological flexibility, perceived stress, and resilience of couples in Ahwaz. The present study is
a semi-experimental, pre-test and post-test with control group. The statistical population of this study is couples
referring to family counseling clinics in Ahwaz. The sampling method in this research is purposeful sampling.
The instruments for measuring the questionnaire, including: Cognitive Flexibility Questionnaire, Perceived
Stress Scale by Cohen et al. (1983), and Researcher Questionnaire Conor and David Sunn were tested.
Participants in the experimental group were selected in 8 sessions of 90 minutes, once a week, and among the
attendees 20 couples were selected after the eligibility criteria and the exit criteria. They were randomly divided
into two groups: intervention group based on acceptance and commitment (10 couples) and control group (10
couples), this sampling began from May 1998. By pre-test control, the significance level of all tests indicates that
there is a significant difference between the spouses of experimental and control groups in terms of one of the
dependent variables (psychological flexibility, perceived stress and resilience of couples) 0> p and 90/79 = F).
The result is that acceptance and commitment therapy is a third wave of cognitive-behavioral therapies that, in
addition to behavioral change strategies, employs acceptance techniques and dynamic presence at the moment to
increase psychological flexibility, reduce stress and increase the resilience of couples.
خلاصه ماشینی:
بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین در شهر اهواز مهرنوش ملکزاده کارشناسی ارشد راهنمایی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران چکیده درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، سودمندی و کارکرد تجارب روانشناختی نظیر افکار، خاطرات و احساسات روانشناختی را هدف قرار میدهد و فعالیتهای معنادار زندگی را بدون توجه به وجودشان پیگیری میکند.
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین در شهر اهواز میباشد.
نتیجه آنکه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از درمانهای شناختی- رفتاری موج سوم است که علاوه بر راهکارهای تغییر رفتار، از راهکارهای پذیرش و حضور پویا در لحظه نیز برای افزایش انعطافپذیری روانشناختی، کاهش استرس و افزایش تابآوری زوجین استفاده میکند.
لذا هدف کلی پژوهش حاضر بررسی بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین در شهر اهواز میباشد.
بررسی فرضیه ی پژوهش: مداخلهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین در شهر اهواز مؤثر است.
بنابراين فرضیه اصلی پژوهش که عبارت بود از ((اثربخشی مداخلهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین در شهر اهواز مؤثر است.
بحث و نتیجه گیری در پژوهش پیش رو هدف اصلی بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی، استرس ادراکشده و تابآوری زوجین در شهر اهواز بود.