چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی درس شیمی دانش آموزان پایۀ یازدهم انجام شد. این پژوهش به صورت نیمه تجربی با طرح گروههای کنترل نابرابر بود. جامعه آماری این پژوهش 100 نفر از دانش آموزان دختر پایۀ یازدهم رشتۀ تجربی دورۀ دوم متوسطۀ شهرستان یزد در سال تحصیلی 1397-98 بودند، که از بین آنها دو کلاس به تعداد 80 نفر با روش تصادفی خوشهای به عنوان نمونه انتخاب و در گروههای آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدّت 9 جلسه تحت آموزش راهبردهای خودتنظیمی قرار گرفتند. ولی گروه گواه هیچ گونه آموزش راهبردهای خودتنظیمی دریافت نکرد. هر دو گروه قبل از آموزش، بلافاصله بعد از آموزش و مرحله پیگیری مورد آزمون قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد گروه آزمایش و گواه در پس از آزمون و مرحله پیگیری تفاوت معنیداری داشتند و آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی درس شیمی دانش آموزان پایۀیازدهم اثر معنادار دارد.
The purpose of this study is to determine the effectiveness of teaching self-regulatory strategies on the academic achievement of 11th grade students in chemistry. In this study, it was semi-experimental with the design of unequal control groups. The statistical population of this study was 100 female students of the 11th grade of experimental field in Yazd secondary school in the academic year of 2018-19, among which two classes of 80 people were selected by cluster random sampling method and in control and experimental groups. The experimental group was trained in self-regulatory strategies for 9 sessions. However, the control group did not receive any self-regulatory training. Both groups were tested before training, immediately after training, and the follow-up phase. Variance analysis was used to analyze the data. The results showed that the experimental and control groups were significantly different in the post-test and follow-up stages. And teaching self-regulatory strategies has a significant effect on the academic achievement of chemistry lessons for 11th grade students.
خلاصه ماشینی:
جامعه آماري اين پژوهش ١٠٠ نفر از دانش آموزان دختر پايۀ يازدهم رشتۀ تجربي دورة دوم متوسطۀ شهرستان يزد در سال تحصيلي ٩٨-١٣٩٧ بودند، که از بين آنها دو کلاس به تعداد ٨٠ نفر با روش تصادفي خوشه اي به عنوان نمونه انتخاب و در گروه هاي آزمايش و گواه قرار گرفتند.
نتايج پژوهش نشان داد گروه آزمايش و گواه در پس از آزمون و مرحله پيگيري تفاوت معنيداري داشتند و آموزش راهبردهاي خودتنظيمي بر پيشرفت تحصيلي درس شيمي دانش آموزان پايۀيازدهم اثر معنادار دارد.
آموزش يادگيري خود تنظيمي با کاربرد راهبردهاي شناختي و خودتنظيمي مهارت هاي دانش آموزان را در تکاليف ارتقا داده و موجب ميشود.
لذا ارتباط راهبردهاي خودتنظيمي و سبک هاي شناختي با يادگيري و حل مسئله ، که در اين پژوهش به بررسي اثر بخشي آموزش راهبردهاي خودتنظيمي بر پيشرفت تحصيلي درس شيمي دانش آموزان پايۀيازدهم بپردازيم .
اجراي پيش آزمون :دانش آموزان هر دو گروه آزمايش و گواه در اين مرحله به سؤالات آزمون هاي حافظه و شيمي در طول دو هفته به نوبت جواب دادند.
بعد از پايان مدت زمان تعيين شده دوباره دانش آموزان هر دو گروه آزمايش و گواه به سؤالات آزمون هاي حافظه و شيمي پاسخ دادند.
که آموزش راهبردهاي خودتنظيمي براي دانش آموزان گروه آزمايشي توانسته است .
به اين معني که آموزش راهبردهاي خودتنظيمي براي دانش آموزان گروه آزمايشي توانسته است .
و همچنين پيشنهاد ميشود معلمان با راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي آشنا شوند و اين راهبردها را در طول سال تحصيلي به دانش آموزان آموزش بدهند.