چکیده:
"الحمدالله علی ما انعم و له الشکر علی ما الهم"ستایش خدای را بر آنچه ارزانی داشت و سپاس او را بر اندیشه نیکو که در دل نگاشت. در این اجمال نگرشی بر شیوهها و مشی سیاسی حضرت زهرا(س)در دفاع از ولایت با ریشهیابی و بررسی علل افتراق آغاز میکنیم و سپس به رویکردها و مصادیق مختلف مبارزه با نفاق و دفاع از حق پرداخته و شیوهها و راهکارهای عینی و جلوههای تجلی خشم و مهر الهی را در زندگی حضرت(س) در دفاع از حق امام و امت مورد بحث و بررسی قرار میدهیم.
خلاصه ماشینی:
"بعد از رحلت پیامبر(ص)ابو بکر،وکیل حضرت زهراء(س)را از فدک اخراج کرد
اما ابو بکر از پذیرش ادعای زهرا(س) به دلیل ناقص بودن بینه و اینکه عدد شهود و کیفیت آن را کامل نمیدانسته امتناع
آیا درمورد محور حق باید مطرح کرد که علی(ع)همسر زهرا(س)است و به نفع خودش
بنابراین هرکس علم به صدق و راستگوئی حضرت زهرا(س)دارد حق ندارد از او شاهد و گواه مطالبه کند این کلام سید مرتضی است
بنابراین اینجا ابو بکر است که باید دلیل و بینه برای ادعایش بیاورد نه فاطمه(س).
تفسیق علی(ع)چه کسانی بودند؟پایهگذاری در این زمان بود یا دوران معاویه؟ بنابراین درمورد ابو بکر باید به یکی از این دو مطلب قائل شد.
که علی(ع)مدعی بود رسول الله(ص)آنها را به وی بخشیده بودند ابو بکر مزاحمتی
اگر فدک صدقه بود چرا خود پیامبر(ص)قبل از رحلت آن را به فقرا نداد؟درحالی که
خود وی(عمر)بعدها به این حقیقت اقرار کرد و به ابن عباس گفت:پیغمبر اراده کرده
ببینیم وقتی عمر در حضور رسول خدا به نام ترس از فتنه او را به نقصی مهم متهم میکند که نص قرآن کریم و ضرورت اسلام آن حضرت را تنزیه کرده است پس چرا
آورده بود و با اینکه او اقرار کرد که حضرت زهرا(س)صدیقه است و ام ایمن زن
پس گویا ابو بکر که خود مدعی بود اقرار کرده که فدک متعلق به فاطمه(س)است
به دخترش زهرا(س)بخشیده بود و اگر ابو بکر فدک را به فاطمه(س)تسلیم میکرد
راه خدا مصرف شود و یک قسم آن مربوط به رسول است که خود پیامبر(ص)آن را"