چکیده:
گرز از ابزار جنگی است که در آثار حماسی به آن بارها اشاره شده است لیکن بازتاب این رزم افزار در شاهنامه جلوهی خاص دارد. به گونهیی که با غور در کیفیت کاربرد آن متوجه میشویم این سلاح در دست هرکسی نمیتواند باشد. با بررسی متون کهن به این نتیجه میرسیم که این ابزار جنگی وسیلهای در دست خدایان است به گونهای که در نبرد دشمنان و اهریمنان از آن استفاده مینمایند. پهلوانان نیز که از این ابزار اشتفاده میکنند در واقع هدیه الهی را دریافت کردهاند. پهلوانان بزرگ و خوشنام که دارای فر هستند به زیور گرز آراستهاند. در از بین بردن افراد شوم و همچنین در آخرالزمان که پیروزی نهایی خیر بر شر است از گرز استفاده میشود. بنابراین موارد و همچنین کاربردهای دیگر به این نتیجه میرسیم که گرز از ابزار دارای فره ایزدی است که هم خودش و به کاربرندهاش از عنایت ویژه خداوند بهره مند هستند. در این مقاله بر آن هستیم تا با موارد استعمال گرز اثبات نماییم که گرز از رزم افزارهایی است که از فره برخوردار میباشد.
The wand is a war instrument that has been mentioned in epic works for many times, but the reflection of this combat weapon in Shahnameh has a special effect. So, with Ghor, in its application quality, we can not see this weapon in the hands of anyone. By examining the ancient texts, we conclude that this tool is a tool in the hands of the gods that uses it in the battle of the enemies and the devils. The ghosts who use this tool have actually received divine gifts. The great and famous pilots who have the oven are adorned with mushrooms. The mace is used to eliminate sinister people, as well as in the end times when the final victory is good for evil. Therefore, as well as other applications, we conclude that the wand has a tool of the same nature, which both itself and its user benefit from Godchr('39')s special privilege. In this article, we are going to prove the use of mice to prove that the mace is from the combat equipment that it has.
خلاصه ماشینی:
در از بين بردن افراد شوم و همچنين در آخرالزمان که پيروزي نهايي خير بر شـر است ، از گرز استفاده ميشود؛ با توجه به اين موارد و همچنين کاربردهـاي ديگـر، بـه ايـن نتيجه مـي رسـيم کـه گـرز از ابزارهـاي داراي فـرة ايـزدي اسـت کـه هـم خـودش و هـم به کاربرنده اش ، از عنايت ويژة خداوند بهره مند هستند.
علاوه بر اين قسمت از شاهنامه ، در داستان تخت طاقـديس (همـان ، ج ٨: ٢٧٤)؛ آنجـا کـه ميگويد سه چيز از فريدون به يادگار مانده ، به گرز گاوسر اشاره ميکند: يکي تخت و آن گـــرزه گاوسار که مانده است از او در جهان يادگار سه ديگر کجا هفت چشمه کمـر همــــــيخواندي نام او دادگــــر (همان : ٢٧٦) نتيجۀ معقولي که از بسياري مراجع باستاني و امروزي به دست آمده ، حاکي از ايـن اسـت که گرز گاوسر، عملا به کار برده ميشده و در ايران باستان اهميـت ويـژه اي داشـته اسـت .
دکتر بهمن سرکاراتي، دربارة سلاح نبرد سام با اژدها، در مقاله اي بـا عنـوان «گـرز نيـاي رستم » مينويسد: در اساطير هند و ايراني، گرز به عنوان زين افزار ويژة ايزدان اژدهاکش ، نماد آييني و تندرو آذرخش است که به وسيلۀ آن ، اژدهاي کيهاني اوژنيده مي شـود؛ چنـان کـه در وداها، سلاح مخصوص ايندرا، vajra گـرز اسـت (گـرز اينـدره آذرخـش اسـت ، اسـطورة بازگشت جاوداني ص ٣٦) چنان مي نمايد که در ايران باستان اين خصوصيت ايندرا به جـاي ايزد بهرام که همان ايراني بغ هندي است به مهر ايزد منتقـل مـيشـود.