چکیده:
تعهد به ضرر ثالث نهادی حقوقی است که به موجب آن طرفین یک قرارداد مقرر میدارند تعهدی معین به وسیلة بیگانهای که در انعقاد قرارداد نقشی ندارد ایفا شود. در قرارداد داوری نیز طرفین حلوفصل اختلاف خویش را بر عهدة ثالثی قرار میدهند که در انعقاد پیمان میان آنها دخالتی نداشته است. این پژوهش با پرورش این دیدگاه که قرارداد داوری میتواند مصداق یک تعهد به ضرر ثالث باشد در پی تحلیل و مقایسة این دو نوع رابطة قراردادی با یکدیگر است. در این زمینه میتوان بر این باور بود که فقط در صورتی که در قرارداد داوری داور معین شده باشد میتوان چنین رابطهای را یک تعهد به ضرر ثالث تلقی کرد.
“Promise for others” is a legal entity whereby the parties to a contract make a specific commitment to be performed by a third party not involved in the conclusion of the contract. In the arbitration agreement, the parties assign their disputes resolutions to a third party not involved in the conclusion of their agreement. By developing the view that an arbitration agreement can be a promise for others, this article seeks to analyze and adapt these two types of contractual relationships with each other. In this regard, it can be assumed that only if the arbitrator has been designated in the arbitration agreement, such a relationship can be considered a promise for others.
خلاصه ماشینی:
پژوهشگران در اين تحقيق ، با هدف پرورش انديشۀ تعهد به ضرر ثالث دانسـتن قـرارداد داوري، بر آن اند که جامۀ تعهد به ضرر ثالث را بر قامت داوري بپوشانند و بدين پرسش هـا پاسـخ دهند که آيا اين جامه بر قامت داوري مناسب است يا بايـد طرحـي نـو درانـداخت و داوري را در قالبي ديگر آراست ؟ در اين مسير بايد ديد آيا قرارداد داوري را ميتوان حاوي يک تعهد بـه ضـرر ثالث دانست ؟ آيا اثر قرارداد داوري در حق داور داراي همان اثري است که قرارداد تعهد بـه فعـل ثالث در حق ثالث دارد؟ پاسخگويي به اين پرسش ها از اين جهت ضروري مينمايد که اگر داوري را تعهد به ضرر ثالث بدانيم ، احکام و آثار حقوقي آن را ميتـوان در قالـب ايـن نهـاد برخاسـته از حقوق مدني تحليل کرد و تطبيق داد و مهم تر اينکه مبنـاي برخـي احکـام دربـارة داوري مقـرر در قانون آيين دادرسي دادگاه هاي عمومي و انقلاب در امور مدني و قانون داوري تجاري بـين المللـي را ميتوان دريافت .
اما پرسشي که بايد پاسخ گفت اين است که ماهيت اعلام ارادة ثالث چيست ؟ بـه تعبيـر بهتـر در تعهد به ضرر ثالث رابطۀ ميان متعهد قرارداد اصلي يا طرفين آن از يک سو و ثالث از سوي ديگر بر چـه مبنايي استوار است ؟ برخي محققان حقوق ما اين رابطۀ حقوقي را يک معاملۀ فضـولي مـيداننـد کـه بـا تنفيذ ثالث به عقدي معتبر تبديل ميشود (ره پيک ١٣٩٥: ٨٦).