چکیده:
سالهای متمادی است مجازات اعدام در جرائم مواد مخدر در نظام کیفری ایران وجود دارد و در قبال مجرمین به برخی جرائم
مواد مخدر اعمال میشود. این مجازات در قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام و اصلاحیه
این قانون در سالهای ۱۳۶۷ و ۱۳۸۹ در موارد متعددی پیشبینی گردیده است. با توجه به اعدام تعداد قابلتوجهی از
مجرمین مواد مخدر و همچنین افزایش میزان وقوع جرائم مواد مخدر در طول سالهای اجرای قانون فوقء این سوال مطرح
میشود که آیا کیفر اعدام توانسته است اهداف مجازاتها بهویژه هدف بازدارندگی عام را محقق کند؟ واقعیات جامعه و آمارهای
رسمی آرائه شده بیانگر این واقعیت است که موفقیت کیفر اعدام در قانون مبارزه با مواد مخدر با توجه به افزایش میزان وقوع
این جرائم در تامین اهداف مجازاتها با تردید جدی مواجه است. نتایج این اثر نشان میدهد علیرغم اجرای مجازاتهای متعدد
اعدام» کارایی ضعیف و ناتوانی آن در تامین اهداف مجازاتهاء عدم تناسب این کیفر با برخی رفتارهای مجرمانه موجود در
قانون مزبور و نقض اصول حاکم بر مجازاتها به اثبات رسیده است. لذا سیاست کیفری برای تحقق عدالت کیفری و اهداف
مجازاتها ناگزیر به استفاده از مجازاتهای جایگزین بوده است.
For many years, the death penalty has been used in drug offenses in the Iranian penal system, and some drugs
have been used against criminals. This punishment has been foreseen in several cases in the Anti-Narcotics Law
approved in 1988 by the Expediency Discernment Council and the amendment of this law in 1988 and 2010.
Given the significant number of drug offenders executed and the increase in drug offenses over the years of
implementation of the law, the question arises as to whether the death penalty has served the purpose of
punishment, especially the purpose of general deterrence. The realities of the society and the official statistics
provided show the fact that the success of the death penalty in the Anti-Narcotics Law is seriously questioned
due to the increase in the incidence of these crimes in achieving the objectives of the punishments. The results of
this work show that despite the execution of several death sentences, its poor efficiency and inability to achieve
the goals of punishment, the incompatibility of this punishment with some criminal behaviors in the law and
violation of the principles governing punishment has been proven. Therefore, criminal policy has had to use
alternative punishments to achieve criminal justice and the purpose of punishment.
خلاصه ماشینی:
صرفنظر از اينکه وضع مجازات اعدام براي اين جرائم که ماهيتا تعزيري مي باشد، با موازين شرعي انطباق دارد يا خير، يکي از مسائلي که با در نظر گرفتن گستره وقوع جرائم مواد مخدر در سال هاي اخير، همواره محل بحث بوده ، آن است که با توجه به اينکه حقوقدانان براي مجازات ها اهدافي قائل شده اند با وجود اين کيفر براي جرائم فوق ، تا چه حد اهداف مجازات ها به خصوص هدف بازدارندگي آن برآورده و محقق شده است .
بر همين اساس پرسش اصلي که در اين پژوهش به آن پرداخته و تلاش ميشود به آن پاسخ داده شود آن است که با وجود کيفر اعدام در جرائم مواد مخدر، آيا اهداف اين مجازات به خصوص هدف بازدارندگي و ارعابي برآورده شده است يا خير و اين مجازات از کارايي لازم برخوردار ميباشد؟ مجازات اعدام در جرائم مواد مخدر سالها است در نظام حقوق کيفري ايران وجود دارد و مقنن براي مقابله با برخي مصاديق اين جرائم اقدام به وضع کيفر اعدام کرده است .
بنابراين اصلاح مجرمين به وسيله اجراي مجازات اعدام در جرائم مواد مخدر، منتفي به انتفاء موضوع است و اگر چه اصلاح مرتکب ميتواند يکي از اهداف مقنن از وضع ساير مجازاتهاي مقرر در قانون مبارزه با مواد مخدر باشد اما در مورد اعدام عملا امکان تحقق اين هدف وجود ندارد .