چکیده:
هدف پژوهش حاضر واکاوی وضعیت موجود آموزش صنایع دستی در دانشگاههای هنر ایران در زمینه گفتمان توسعه پایدار بود. این ایده با توجه به ظرفیتهای بالقوه و بالفعل صنایع دستی، در مواجهه الگوی آموزش برای توسعه پایدار شکل گرفته و پرسش اصلی عبارت است از: وضعیت آموزش فعلی کارشناسی صنایع دستی برای دستیابی به الگوی آموزش برای توسعه پایدار چگونه است؟ روش پژوهش کیفی از نوع مطالعه موردی و روش نمونهگیری هدفمند و شیوه گردآوری دادهها، روش مصاحبه نیمهساختار یافته با خبرگان آموزش صنایع دستی بود که تا زمان دستیابی به اشباع نظری انجام و سپس، با روش تحلیل مضمون تحلیل شد. در نتیجه 16 مضمون محوری شناسایی و در ذیل چهار مضمون فراگیر شامل سیاستگذاری مبتنی بر تخصصگرایی، آموزش سنتی/انتقالی به جای یادگیری، برنامه درسی پوچ و ادراک سخت دستهبندی شدند. همچنین یافتهها حکایت از وضعیت بحرانی آموزش آکادمیک صنایع دستی در بیشتر دانشگاههای ایران در مسیر ایفای نقش خود در توسعه پایدار دارد. بهسازی دانش، نگرش و مهارت سیاستگذاران، برنامهریزان و استادان در فرایند برنامهریزی آموزشی و درسی و همچنین فرایندهای یاددهی-یادگیری صنایع دستی بر مبنای رویکرد آموزش برای توسعه پایدار امری ضروری است که در این خصوص، رهیافتهای عملی متناسب یا یافتههای پژوهش ارائه شده است. نتایج نشان داد که علیرغم وجود زمینه مشترک با گفتمان توسعه پایدار، آموزش رشته صنایع دستی در دوره کارشناسی برای دستیابی به آموزش برای توسعه پایدار به بازنگری اساسی و کلی نیاز دارد.
The purpose of present study was to analyze the current status of Handcrafts’ education in Iran’s Art universities in the context of sustainable development discourse. This idea was shaped due to the potential and actual capacity of handicrafts’ industries encountered an education model for sustainable development. The main question was how is the current status of bachelor of Handcraft education to reach an education model for sustainable development? A qualitative case study methodology was chosen for this study. The sampling method was purposeful. The data collection was done through semi-structured interviews with Handcraft education experts, which was done until the theoretical saturation was achieved. Using thematic analysis 16 pivotal themes were identified and categorized under four comprehensive themes including specialty-based policymaking, traditional/transitional education instead of learning, absurd curriculum and hard perceptions. Findings showed that the current status of academic education of Handicraft in Iranian Art universities on the path to fulfilling their role in reaching the goal of sustainable development is critical. Therefore, improving the knowledge, attitude and skills of policymakers, planners and professors in the educational and curriculum planning process as well as the teaching and learning processes of handcrafts based on the education for sustainable development approach are essential. Results showed that although there exists common medium with sustainable development discourse, education of handcrafts in bachelor degree in order to reach the education for sustainable development need fundamental revision.
خلاصه ماشینی:
بهسازی دانش ، نگرش و مهارت سیاستگذاران ، برنامه ریزان و استادان در فرایند برنامه ریزی آموزشی و درسی و همچنین فرایندهای یاددهی - یادگیری صنایع دستی بر مبنای رویکرد آموزش برای توسعه پایدار امری ضروری است که در این خصوص ، رهیافت های عملی متناسب یا یافته های پژوهش ارائه شده است .
در این خصوص ، رهیافت هایی برای برقراری آموزش برای توسعه پایدار در آموزش پیشنهاد شده است که از آن جمله می توان رویکرد تلفیق در راهبرد تدریس و یادگیری (تأکید بر نقش استاد و روش یاددهی - یادگیری ، تأکید بر سواد پایداری در سه حوزه دانش ، بینش و توانایی ) (٢٠٠٥ ,Stephen &Dawe, Jucker )، مدل پداگوژی یادگیری (تأکید بر تفکر، باور و عمل در یاددهنده و یادگیرنده ) (٢٠٠٥ ,Sipos) و الگوی برنامه درسی مبتنی بر مسئله (تأکید بر مسائل واقعی جهان با هدف آمادگی برای تمرین و عملی کردن مؤلفه های آموزش برای توسعه پایدار) (٢٠٠٩ ,Burns ;٢٠١٥ ,Mahmudi &Mehrmohammadi ) با هدف طراحی اکولوژیکی تدریس را نام برد.
فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، دوره ٢٦، شماره ٢، ١٣٩٩ 33 / شکل ١- مدل تلفیق پایداری در صنایع دستی بر اساس سود سه وجهی (٢٠١٥ Caragay) جدول ١- فهرستی از مهم ترین مطالعات یافت شده در پیشینه پژوهش {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} 34 چالش های تلفیق الگوی آموزش برای توسعه پایدار در ...