چکیده:
شرایط زندگی در عصر حاضر، به شکلی است که حضور زنان و دختران در همه امور اجتماعی اجتنابناپذیر شده است و قشر زنان و دختران، نزدیک به نیمی از نیروهای فعال و کارآمد جامعه را تشکیل میدهند. در این شرایط، وجود برخی مسائل و آسیبهای فردی و اجتماعی، همچون: فرار از خانه، روابط نامشروع، ازدواج ناموفق و طلاق، دامنگیر جامعه دختران و زنان شده است که پیامدهای ناگواری را در جامعه به دنبال خواهد داشت. بنابراین، در چنین شرایطی توجه به تربیت درست و اسلامی دختران، امری ضروری بوده و موجبات رشد، بالندگی و امنیت جامعه را در پی خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
در این شرایط، وجود برخی مسائل و آسیبهای فردی و اجتماعی، همچون: فرار از خانه، روابط نامشروع، ازدواج ناموفق و طلاق، دامنگیر جامعه دختران و زنان شده است که پیامدهای ناگواری را در جامعه به دنبال خواهد داشت.
بنابراین، توجه به رشد و تقویت تعقل دختران امری ضروری است؛ چرا که آنان مادران و مربیان جامعه آینده هستند و بیش از دیگران به تفکر و تعقل نیاز دارند تا بتوانند هم خود و هم فرزندان خویش را از گمراهی و لغزش بازدارند.
3. تربیت احساس و عاطفه با توجه به پژوهشهای صورتگرفته، علت فرار دختران، کمبود محبت و عدم احساس تعلق و وابستگی عاطفی با اعضای خانواده بیان شده است.
4. تربیت اخلاقی نقش الگویی زن در جامعه، بسیار بااهمیت است؛ زیرا تأثیرگذاری او، چه در نقش همسر و مادر و چه به عنوان شهروند جامعه اسلامی، انکارناپذیر است.
ج. شیوههای تربیتی دختران آنچه در تبیین شیوههای تربیتی فرزندان مهم است، توجه به نگرش و رفتارهای والدین به عنوان مولفهای تأثیرگذار در تربیت است؛ به عبارت دیگر، هر آنچه در سبک و شیوه زندگی والدین، بهخصوص مادر، در منظر دختر خانه است، بر تربیت او مؤثر خواهد بود.
از ویژگی مهمّ این روش، بهویژه در تربیت دختران، بهرهمندی والدین از محبت کلامی و غیرکلامی در روابط خود با دختران است؛ به عبارت دیگر، مهرورزیدن به دختران نوجوان، نوعی تکریم شخصیت آنان است.
بنابراین، اگر یک مادر به جایگاه بازی در تربیت کودک خود توجه داشته، مهارتهای لازم را در این امر فرا گرفته باشد، به گسترده ترین توانمندی دست یافته است.