چکیده:
بعد از بحران های مالی اخیر، مخصوصا بحران مالی 2007، مشخص گردید که یکی از دلایل اصلی آسیبپذیری و بیثباتی بازارهای مالی، سیاستهای پولی بوده است. این مقاله در همین راستا، به بررسی پویاییهای تاثیر سیاستپولی بر شکنندگی بازار پول با استفاده از مدل خود رگرسیونی برداری ساختاری در دورهQ1:1370 تاQ4:1395 در ایران پرداخته است. در این مطالعه، ابتدا شاخصی برای شکنندگی بازار پول ایران استخراج گردیده و در ادامه اثر سیاست پولی از طریق ابزارهای پولی مختلف مورد استفاده بانک مرکزی بر شکنندگی بازار پول مورد بررسی قرار گرفته است. برای نشان دادن عملکرد سیاستپولی از سه متغیر نرخ سود حقیقی موزون، نرخ رشد پایه پولی و نسبت سپرده قانونی به عنوان ابزار سیاستپولی استفاده شده است. نتایج تابع عکسالعمل آنی نشان می دهد که افزایش نرخ سود حقیقی باعث کاهش شکنندگی بازار پول میشود و دو ابزار دیگر تاثیری بر شکنندگی بازار پول ندارد. نتایج تجزیه واریانس نیز بیانگر این است که سهم ابزارهای پولی در توضیحدهندگی تغییرات شکنندگی بازار پول در کوتاه مدت و میانمدت ناچیز و برای هر کدام کمتر از ده درصد میباشد هرچند نرخ سود حقیقی از بقیه بیشتر است. در نتیجه میتوان گفت به علت درجه پایین استقلال بانک مرکزی، سلطه مالی و شبه مالی دولت و انجماد حجم قابل توجهی از داراییهای بانکهای تجاری، سیاست پولی اثرگذاری قابل توجهی بر شکنندگی بازار پول ندارد.
After the recent financial crisis, especially the financial crisis of 2007, it became clear that one of the main reasons for the vulnerability and instability of financial markets has been monetary policy. In this regard, this article examines the dynamics of the effect of monetary policy on the fragility of the money market using structural vector autoregressive model in the period Q1: 1370 to Q4: 1395 in Iran. In this study, first an index for the fragility of the Iranian money market has been extracted and then the effect of monetary policy through various monetary instruments used by the central bank on the fragility of the money market has been examined. To show the performance of monetary policy, three variables of weighted real interest rate, monetary base growth rate and legal deposit ratio have been used as monetary policy instruments. The results of the Impulse Reaction function show that an increase in the real interest rate reduces the volatility of the money market, and the other two instruments do not affect the volatility of the money market.
خلاصه ماشینی:
پژوهش حاضر دو تفاوت اساسي با مطالعات داخلي دارد اول، در هيچ کدام از مطالعات داخلي به صورت اختصاصي به بررسي تأثير سياست پولي بر شکنندگي بازار پول نپرداخته است در اين مطالعه براي اولين بار اثر سياست پولي از طريق ابزارهاي پولي مختلف مورد استفاده بانک مرکزي بر شکنندگي بازار پول در قالب الگوي SVAR متناسب با ساختار 1.
با توجه به توضيحات فوق، در اين مطالعه از سه ابزار پولي مهم بانک مرکزي، شامل نرخ سود، پايه پولي و نرخ ذخيره قانوني به عنوان شاخص هاي بيانگر وضعيت سياست پولي مورد استفاده قرار گرفته و نتايج باهم مقايسه شده اند.
لذا شوک شکنندگي بازار پول متاثر از اخلال نرخ ارز، تورم، رشد توليد، سياست پولي و شوک ساختاري خودش است : *-12+*-1345+*-+16+*-,178+ 18893=:--;8893 (10) با توجه به اين که الگوي مورد بررسي از پنج متغير درونزا تشکيل شده است و براي وارد کردن محدوديت از الگوي AB استفاده شده است لازم براي شناسايي آن حداقل ٣٥ قيد وارد شود.
در اين الگو، شوک مثبت نرخ سود واقعي موزون به عنوان شاخص سياست پولي، تا سه دوره تأثير منفي و معنادار بر شکنندگي بازار پول دارد، اثر شوک بعد از فصل سوم ميرا شده و تا حدود دوازده فصل ماندگار است (d).
نتايج تحقيق بيانگر اين است که نرخ تورم اثر مثبت بر شکنندگي بازار پول دارد.
The Existence of a Risk-Taking Channel of Monetary Policy Transmission in Iran’s Banking System.
Financial Frictions and The Effectiveness of Monetary Policy Instruments on The Power of The Banking System to Provide Credits.
Quarterly Journal of monetary and banking research, 1(2), 145-176 (In Persian).