چکیده:
تبدیل تعهده از مباحث مهم حقوق تعهدات است که در معنای خاص و سنتی خودء ناظر به عملی
حقوقی میباشد که ریشه در حقوق رومیان دارد و در قانون مدنی بیشتر کشورهاء از جمله ایران» وارد
شده است. با توجه به نقش خاصی که قواعد و احکام فقه امامیه در تدوین قانون مدنی ایران دارد؛
سوالاتی در رابطه با تبدیل تعهد در فقه امامیه مطرح میشود که خلاهای معرفتی قابل توجهی را به دنبال
می آورد؛ خلاها و سوالاتی که تاکنون» به صورت مضبوط و مبسوط, در مورد آنها بحث نشده است.
تاسیس حقوقی تبدیل تعهد در فقه امامیه مقرر نشده است؛ زیرا اصول حقوقی متقن و مترقی فقه امامیه و
حقوق اسلامی» نیاز به تبدیل تعهد رومی را از طرق مطلوبی تامین کرده است. اما گونهای از تبدیل
موضوع تعهد و تغییر روابط حقوقی» در فقه امامیه دیده میشود که تشریح ماهیت آنها و تبیین نقاط
افتراق و اشتراک این موارد» با تاسیس حقوقی تبدیل تعهد» علاوه بر این که غنای مکتب فقهی امامیه را
در این زمینه نشان میدهد» میتواند راهگشای پاسخ به سوالات موجود در این حیطه باشد.
خلاصه ماشینی:
٥- سوالات تحقيق ١- آيا اين عقد، با ساختار حقوقي خاصش ، در فقه ما مطرح شده است ؟ ٢- اگر مطرح شده ، به چه صورت و در کدام کتب فقهي است ؛ و اگر مطرح نشده ، علت عدم طرح آن چيست ؟ ٣- آيا معادل هاي خاصي در نظام حقوقي اسلام و فقه اماميه مقرر شده است ؛ به گونه اي که نياز به تأسيس حقوقي تبديل تعهد را مرتفع کند؟ يا علت ديگري وجود دارد؟ ١٩٠ دوره جديد، سال ششم ، شماره هشتم ، تابستان ١٣٩٩ 1399 مقايسه ضمان با انتقال طلب و تبديل تعهد ٤ - با توجه به جايگاه خاص فقه اماميه ، در وضع و تدوين قواعد قانون مدني ايران و در نظر گرفتن اين که بخش اعظم قانون مذکور را آراء مشهور فقهاي اماميه تشکيل ميدهد؟ ٥- آيا پذيرش تبديل تعهد رومي، با قواعد و احکام فقهي ما سازگار است ؟ به عبارت ديگر، ميتوان با اصل يا قاعده اي فقهي، عقد تبديل تعهد را محقق کرد؟ ٦- فرضيات تحقيق ١- عدم طرح تأسيس حقوقي تبديل تعهد در فقه اماميه و وجود معادل هايي مناسب براي آن ، در نظام حقوقي اسلام و فقه اماميه است ، که با ساختاري خاص و متفاوت از عمل حقوقي مذکور، مطرح شده اند.
١٩٢ دوره جديد، سال ششم ، شماره هشتم ، تابستان ١٣٩٩ 1399 مقايسه ضمان با انتقال طلب و تبديل تعهد اوصاف عقد ضمان کدام موارد است ؟ از آنچه که درباره تعريف ضمان گفته شده است ، استنباط ميشود که اين عقد داراي اوصاف ذيل است : ١- ضمان ، عقدي عهدي است : رکن اصلي ضمان ، تعهدي است که ضامن در برابر طلبکار انجام ميدهد تا دين مضمون عنه (مديون ) را بپردازد.