چکیده:
هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای سبکهای مقابلهای مذهبی در رابطه بین نگرشهای مذهبی و خودپنداشت با تمایل به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه گیلان انجام شد. روش: طرح تحقیق از نوع همبستگی بود. تعداد 530 نفر از دانشجویان دانشگاه گیلان با شیوه نمونهگیری خوشهای انتخاب و به پرسشنامههای نگرشهای مذهبی، سبکهای مقابلهای، خودپنداشت و آمادگی به اعتیاد پاسخ دادند. یافتهها: نتایج نشان داد که مدل ساختاری پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. تمام متغیرهای پیشبین و میانجی یعنی مقابله مذهبی مثبت و منفی 42 درصد از تغییرات آمادگی به اعتیاد در دانشجویان را پیش بینی کردند که این میزان در حد متوسطی بود. مقابله مذهبی مثبت و منفی در رابطه بین نگرش مذهبی و خودپنداشت با آمادگی به اعتیاد نقش میانجی داشت. نتیجهگیری: مقابله مذهبی مثبت، با تشدید نگرشِ مذهبی و نیز خنثی کردن نقش مخرب خودپنداشت بسیار بالا به کاهش آمادگی به اعتیاد منتهی میشود.
Objective: The purpose of this study was to investigate the mediating role of religious coping styles in the relationship between religious attitudes and self-concept with addiction tendency in the students of Guilan University. Method: The study was a correlational design. A total of 530 students of Guilan University were selected by cluster sampling method and answered to the questionnaires of religious attitudes, coping styles, self-concept, and addiction tendency. Results: The results showed that the proposed structural model had a good fit and all predictor and mediator variables including positive and negative religious coping predicted 42% of the variance of addiction tendency in students, which was moderate. Positive and negative religious coping mediated the relationship between religious attitude and self-concept with addiction tendency. Conclusion: Positive religious coping leads to decreased tendency to addiction by intensifying religious attitude and neutralizing the destructive role of high self-concept.
خلاصه ماشینی:
عسـگری و همکاران (١٣٩٠) در تحقیق خود نشـان دادند که بین جهت گیری مذهبی و جوّ عـاطفی خـانواده و گرایش بـه اعتیـاد رابطـه ی معنیداری وجود دارد هرچنـد متغیر جوّ عاطفی خانواده پیش بینی کننده ی بهتری برای گرایش به اعتیاد بوده اســت .
تحقیق حاضر به دنبال بررسی رابطه ی بین نگرش های مذهبی و خودپنداشت با تمایل ـبه اعتیـاد ـبا در نظر گرفتن نقش واســـطـه ای ســـبـک هـای مقـابلـه ای مـذهبی در دانشـــجویـان دانشـگاه گیلان بود.
Beck جدول ١: آماره های توصیفی متغیرهای پژوهش (٥٣٠=n) متغیرها میانگین انحراف استاندارد معناداری آزمون کولموگروف -اسمیرنف (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول ٢: ماتریس همبستگی متغیرهای پیش بین ، واسطه ای و وابسته مدل نهایی (٥٣٠=n) (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به نتایج ماتریس همبسـتگی، آمادگی به اعتیاد در دانشـجویان با خودپنداشـت و مقـابلـه مـذهبی منفی، رابطـه مثبـت و معنـادار و ـبا نگرش مـذهبی و مقـابلـه مـذهبی مثبـت ، رابطـه منفی وجود دارد (٠٠١ برای تحلیل از معادلات ســاختاری مبتنی بر روش کواریانس نرم افزار آموس اســتفاده شـد.
یـافتـه ی دیگر تحقیق این بود کـه مقـابلـه مـذهبی منفی در رابطـه بین نگرش مـذهبی و آمادگی به اعتیاد نقش میانجی دارد.
دیگر یافته ی تحقیق نشـان داد که مقابله مذهبی مثبت و منفی در رابطه بین خودپنداشـت و آمادگی به اعتیاد نقش میانجی دارد.
همانطور که تحقیقات قبلی (بدری گرگری، ١٣٩٤؛ میهایلویچ و همکاران ، ٢٠١٢) نیز نشـــان داد ســـبک های مقابله ای مذهبی مثبت در رابطه بین دین داری و سـلامت روان و رفتارهای مرتبط با آن نقش میانجی ایفـاء میکنـد و رفتـارهـا و فعـالیـت هـای مـذهبی میتواننـد ـبا اثر گـذاری بر نگرش ـهای افراد بر رفتار اعتیادی اثر بگذارد (یاوری و همکاران ، ١٣٩٣).