چکیده:
زنان بخش عظیمی از شاغلان جامعه را تشکیل میدهند، امروزه کار و فعالیت زنان، در عرصههای اقتصادی، فکری، فرهنگی و اجتماعی یک ضرورت است. شغل نقشی موثری در برقراری آرامش و امنیت آدمی دارد. در حقیقت امنیت شغلی، احساس داشتن یک شغل مناسب، اطمینان از تداوم آن در آینده، فقدان عوامل تهدید کننده و شرایط مناسب کاری در آن شغل است. امنیت اشتغال زنان، زمانی احساس میشود که حمایت قوی در برابر تبعیض، بیعدالتی یا اخراج ناعادلانه وجود داشته باشد، رفع تبعیض و نابرابری شغلی و امنیت؛ از مهمترین مطالبات زنان میباشد. این نوشتار در صدد واکاووی فقهی و حقوقی امنیت و عدم تبعیض جنسیتی نسبت به زنان در حوزه کار و اشتغال است. متون فقهی و حقوق کار، هرگونه تبعیض و دوگانگی در شغل و کار را نفی نموده و استثمار زنان و ایجاد تبعیض، تفاوت زنان و مردان و تحقیر آنها را نکوهش نموده است.
Since women make up a large part of society's workforce, women's work and activity are a necessity in the economic, intellectual, cultural, and social spheres. Women's employment is a means of earning a living and meeting their needs. It has their security. Sometimes women's discrimination and inequality of employment have negative effects on them, providing the necessary conditions for women's job security, feeling a good job, ensuring that it continues in the future, the lack of threatening factors and proper working conditions, meaning security. It's a job. Employment security is felt when there is strong support for discrimination, injustice or unfair dismissal. To achieve this, eliminating discrimination, job inequality and security is one of the most important demands of women. This article seeks a jurisprudential and legal analysis of security and gender non-discrimination against women in the field of work and employment. Jurisprudential texts and labor rights have denied any discrimination and dichotomy in employment and have condemned the exploitation of women and the creation of discrimination, the difference between men and women, and their humiliation.
خلاصه ماشینی:
براساس ماده ١-١ این مقاوله نامه در تعریف تبعیض بیان میدارد: « تبعیض عبارت است از: هرگونه تفاوت ، محرومیت یا تقدم که بر پایه نژاد، رنگ ، پوست ، جنسیت ، مذهب ، عقیده سیاسی و یا طبقه اجتماعی برقرار شود و در امور مربوط به استخدام و اشتغال ، تساوی احتمال موفقیت و رعایت مساوات در شرایط رفتار با کارگر را به کلی از میان ببرد و یا بدان لطمه وارد سازد.
ماده ٦ قانون کار نیز اصل تساوی و نفی تبعیض را مورد توجه قرارداده و بر حق زنان در برخورداری از حمایت های قانونی تأکید کرده است .
اگر زنان و یا هر کارگری احساس نماید در محیط کار خود در زمینه های مختلف تبعیض پنهان و آشکار وجود دارد و به تلاش ها و زحمات او بهای لازم داده نمیشود، یا نادیده گرفته میشود؛ موجب ایجاد فشار بر او خواهد شد و هنگامی این فشار مضاعف میگردد که ببیند به کسانی ارج و بها داده میشود که شایستگی لازم را در محیط کار ندارند.
با پذیرش تفاوت های طبیعی و جنسیتی میان زن و مرد، بر عدم تأثیر و دخالت این تفاوت ها در قانون گذاری و ضرورت وضع قوانین برابر و مساوی تأکید داشته و تنها راه تحقق رفاه ، آسایش ، عدالت ، آزادی و کرامت انسانی برای زنان را از طریق برقراری تساوی حقوق آنها با مردان دانسته است .
MokhtalefAlshiah fi Ahkam-el-Sharie, Office of Islamic advertisement of theological school of Qom, vol.
Fadilhendi,M,(1995),Kashif al-Lithamwa l-ibham 'an qawa'id al-ahkam, Qom, Office of Islamic advertisement of theological school of Qom.