چکیده:
بروز حوادث و سوانح در جریان رویدادهای ورزشی امری اجتنابناپذیر است. برخی از این حوادث باعث ایجاد آسیبدیدگی جدی ورزشکاران یا تماشاچیان و حتی در برخی موارد فوت آنان میشود. در بسیاری از موارد علت وقوع حادثه کوتاهی مربیان و یا مدیران ورزش در انجام وظیفهای است که از نظر حقوق ورزشی میتواند مسیولیت زیادی برای آنها ایجاد کند. مربیان ورزش تعلیم و تمرین دادن ورزشکاران را بعهده دارند و بهحسب وظیفه با گونههایی از مسیولیتهای حقوقی در حیطه ورزش روبرو هستند ولی امروزه این نظر پذیرفته نیست که هرشخص در ورزش شرکت میکند باید خطرات ناشی از آن را بپذیرد، البته برخی ورزشها فینفسه آسیبزا هستند. اما سوال این است که آیا ورزشکاران و تماشاچیان به ورزشگاه میآیند تا آسیبدیدیگی و یا اینکه فوت کنند؟ پاسخ سوال مشخص است، در صورتی که ورزشکار در اثر قصور و کوتاهی یک فرد مسیول آسیب ببیند، مشارالیه باید پاسخگو باشد که در بسیاری از کشورها اقدام به برنامهریزی و گردآوری قوانین و مقرراتی در این زمینه کردهاند. یافتههای حاکی است بهرغم اینکه بند ث ماده (۱۵۸) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، مسیولیت کیفری را در مورد حوادث ناشی از عملیات ورزشی منتفی دانسته است، لیکن وضعیت مسیولیت مدنی ناشی از آن چندان روشن نیست. باتوجه به نظام حقوقی و فرایند تقنین ایران که برپایه موازین و احکام فقه اسلامی است، بایسته این است که مطالعهای جامع در مبانی عدم مسیولیت مدنی ورزشکاران صورت پذیرد تا بر این پایه بستر و مبنای شایسته جهت شکلگیری مقررات فراهم گردد.
خلاصه ماشینی:
. 3-3-3- مبناي قانونی حوادث ناشی از نقض مقررات ورزشی منجر به وقوع جرم عملیات ورزشی توسط ورزشکاران در مکان و زمان، از چند جنبه به شرح زیر مورد بحث و بررسی قرار میگیرد: الف) ورزشی بودن عمل: آنچه در بررسی برخورد با حدوث صدمات ناشی از ورزش براي مسئولان و کارشناسان و حتی محاکم و دادگاه اهمیت دارد، ورزشی بودن عمل است با رعایت مقررات ویژه آن ورزش، یعنی بایستی عمل ورزش توسط ورزشکاران انجام گرفته باشد، براي مثال پرتاب، لگد و زدن بوکس به صورت حریف که در منازعات محلی و خیابان رخ میدهد عملی غیرورزشی است و توسط افراد غیرورزشکار و احتمالاً شرور و ماجراجو به وجود میآید که چنین اعمالی مسلماً در شمول بند ث و ماده (158) قانون مجازات نیست زیرا توسط ورزشکاران انجام نگردیده و جنبه ورزشی هم نداشته است و خارج از محل و مکان ورزشی نیز روي داده است (فراهانی و همکاران، 1391: 57).
مثال دیگر اینکه کشتیگیر در اجراي فن است ولی به علت پایان وقت قانونی سوت داور به منظور اعلام و پایان مسابقه به صدا درآمده و لیکن کشتیگیر حریف بدون توجه به سوت داور و اعلام پایان مسابقه حریف را سالتو و یا عملی دیگر هرچند صحیح مصدوم کرده باشد این ورزشکار از دیدگاه قانون به علت نقض مقررات ورزشی مسئول بوده و بایستی مسئولیت اعمال خود را بهعهده بگیرد و در زمانهاي مختلف توسط داور متوقف میباشد هرگونه عمل ورزشی اگر خطا هم نباشد چنانچه منجر به حادثه و ایراد صدمه گردد، جرم محسوب شده و قابل مجازات است.