چکیده:
زندگی خانواده نقش اساسی در حفظ سلامت روانی، اجتماعی و جسمانی کودکان و والدین دارد. خانواده
اولین و مهمترین بافت اجتماعی را برای رشد انسان فراهم میسازد. در جریان رشد طبیعی هر کودک یک
رشته تغییرات شناختی، عاطفی و اجتماعی را شاهد هستیم. تقریبا همه افراد در طول رشد و در جریان
سازگاری با این تغییرات دچار مشکلاتی میشوند و استرس و تعارضی را که به دنبال میآید، میتواند به
مشکلات رفتاری- عاطفی و یادگیری در آنها بینجامد. اکثر مشکلات رفتاری دانش آموزان منعکس کننده
شرایط پیچیده بین فردی اعضای خانواده به ویژه والدین میباشد. به عبارت دیگر وجود مشکلات رفتاری
کودک به منزله روابط معیوب اعضای خانواده با یکدیگر است و با روشهای تربیتی و شیوههای فرزند
پروری نادرست والدین و تعاملات معیوب آنها با فرزندان ارتباط دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی
رابطه سبکهای فرزندپروری با مسئولیت پذیری و رشد اجتماعی دانش آموزان انجام شد. طرح تحقیق از
نوع همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر ابتدایی شهرستان ورامین که در سال تحصیلی ١٣٩٨ مشغول به تحصیل بودهاند میباشد. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، تعداد
٣٠٠ نفر از آنها به همراه مادرانشان به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. این مطالعه با استفاده از پرسشنامه
شیوههای فرزندپروری بامریند، پرسشنامه مسئولیت پذیری نوجوانان نعمتی و آزمون رشد اجتماعی وایتزمن
انجام شد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده، از نرمافزارspss در دو سطح توصیفی و
استنباطی، و از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که بین سبکهای فرزندپروری با رشد اجتماعی و میزان مسئولیت پذیری دانش آموزان رابطه وجود
دارد. به عبارت دیگر، بین سبک فرزندپروری مقتدرانه و رشد اجتماعی دانش آموزان رابطه مثبت معنیدار
وجود دارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که سبک فرزندپروری مقتدرانه والدین میتواند رشد اجتماعی
دانش آموزان را در جهت مستقیم پیش بینی کند درحالی که بین سبک های فرزندپروری سهل گیر و مستبدانه و رشد اجتماعی دانش آموزان رابطه منفی معنی دار وجود داشت.
خلاصه ماشینی:
بنابراين ميتوان نتيجه گرفت که سبک فرزندپروري مقتدرانه والدين ميتواند رشد اجتماعي ٢٣٢ / فصلنامه تحقيقات جديد در علوم انساني سال سوم ، دوره چهارم ، شماره ٢٩، پاييز ١٣٩٩ دانش آموزان را در جهت مستقيم پيش بيني کند درحالي که بين سبک هاي فرزندپروري سهلگير و مستبدانه و رشد اجتماعي دانش آموزان رابطه منفي معنيدار وجود داشت .
٢٣٦ / فصلنامه تحقيقات جديد در علوم انساني سال سوم ، دوره چهارم ، شماره ٢٩، پاييز ١٣٩٩ پيشينه پژوهش در تحقيق فاضل (١٣٩٧) با عنوان "بررسي رابطه سبک تفکر و شيوه فرزندپروري والدين با مهارت حل مشکلات اجتماعي کودکان دختر ١٢-٧ ساله يزد" تعداد ٢٤٠ نفر دانش آموز ابتدايي با روش نمونه گيري تصادفي به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند.
٢٤٢ / فصلنامه تحقيقات جديد در علوم انساني سال سوم ، دوره چهارم ، شماره ٢٩، پاييز ١٣٩٩ فرضيه هاي فرعي: فرضيه اول : پژوهش حاضر بيانگر اين است که بين سبک هاي فرزندپروري و رشد اجتماعي دانش آموزان دختر رابطه وجود دارد.
کدخدايي (١٣٩٠) در پژوهش سبک هاي فرزندپروري والدين با مسئوليت پذيري دانش آموزان شهرستان ورامين / ٢٤٥ خود نيز به اين نتايج دست يافت : هنگامي که ارتباط والد- فرزند بر اساس الگوي استدلالي، رهنمودي، مشارکت در بحث و سهولت کلام بنا نشود، سلامت اجتماعي به ميزان قابل توجهي کاهش مييابد.
فرضيه دوم : پژوهش حاضر بيانگر اين است که بين سبک هاي فرزندپروري والدين و مسئوليت پذيري دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي شهرستان ورامين رابطه وجود دارد.
problem solving style ,stress and psychological illness :Development of a multifactorial.