چکیده:
پژوهش حاضر با هدف احصاء و استخراج تهدیدها و شناسایی نقاط ضعف مرتبط با توسعۀ مدارس طبیعت در ایران انجام شد. پژوهش حاضر بر اساس روش کیفی انجام شده است و دادههای حاصل از مصاحبه نیمهساختاریافته با استفاده از تکنیک تحلیل محتوای کیفی تجزیهوتحلیل شد. در این تکنیک، دادههای خام بر اساس استنباط صورت گرفته، معنا سازی و مقولهبندی شد. این مطالعه با مشارکت 15 صاحبنظر از میان مدیران، تسهیلگران مدارس طبیعت و مطلعین و متخصصین موضوعی انجام شد. مشارکتکنندگان نیز به روش نمونهگیری هدفمند، از میان متخصصان مدارس طبیعت استانهای تهران، خراسان رضوی و یزد انتخاب و تا رسیدن به نقطه اشباع نظری دادهها انجام شد. یافتههای پژوهش در 5 گروه اساسی اعم از موانع ناشی از نظام سیاستگذاری، عدم به رسمیت شناختن تجربۀ طبیعت در کودکی، موانع و محدودیتهای فرهنگی و اجتماعی، گسیختگی و نابسامانی در فعالیتهای تحقیق و توسعه، منابع و امکانات مالی محدود طبقهبندی شد.
The recent study aimed at investigating and determining threats and weaknesses associated with Nature Schools Development in Iran. The recent research was qualitative. The data from the semi-structured interviews were analyzed using qualitative content analysis. In this method, data were categorized and conceptualized based on perception. This study were conducted with the participation of 15 experts. Participants were selected among Administrators, facilitators and the experts who were master on nature school subject. The participants were selected through purposeful sampling among nature schools specialists in state of Tehran, Khorasan Razavi and Yazd. Selecting contributes with the widest variety has increased the credibility of the data. The research findings were identified in five main groups, including barriers due to the policy framework, not recognizing the experience of nature in childhood, cultural and social barriers, the system failure of research and development, limited financial resources and facilities.
خلاصه ماشینی:
خلاصهای از پیشینۀ پژوهش {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} بنابراین علاوه بر مطالب ذکرشده و با توجه به اینکه بررسی پیشینۀ پژوهش نشان میدهد که اکثر پژوهشها به بررسی رابطۀ دسترسی به محیطهای طبیعی و مدارس طبیعت بر سلامت روحی، جسمی، سواد محیطزیستی و کیفیت سلامت زندگی کودکان پرداخته شده است و درنتیجه در این قلمرو موضوعی، زمانی و مکانی یعنی بررسی و شناسایی آسیبهای پیشروی توسعۀ مدارس طبیعت در ایران پژوهشی انجام نشده است، لذا پژوهش حاضر ضمن تلاش در جهت پر کردن خلأ پژوهشی موجود در این زمینه بر آن است که با بررسی تاریخچه، اهداف، رویکرد آموزشی، ساختار، فعالیتها و نظریههای مرتبط با مدارس طبیعت، چرایی عدم توسعۀ کمی و کیفی مدارس طبیعت را از نگاه متخصصان این امر جویا شود، لذا به دنبال پاسخ به پرسش زیر بود: چه نوع آسیبهایی در توسعۀ مدارس طبیعت در ایران سایه افکنده است؟ تا از این رهگذر سیاستگذاران، مدیران، معلمان، کودکان، جامعه و محیطزیست از نتایج آن بهرهمند شوند.
طیفهای مفهومی زیرمجموعۀ موانع و محدودیتهای فرهنگی و اجتماعی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} برخی از نظرات مشارکتکنندگان مرتبط با مقوله شناسایی شده: مشارکتکننده با کد IN-M-03 بیان میکند اگر رویکرد مدرسۀ طبیعت را بهعنوان یک گفتمان جدید در نظر بگیریم، این گفتمان درست در مقابل آموزش به معنای جاری و مصطلحی که الآن وجود دارد، قرار میگیرد و قطعاً مخالفتهای زیادی با آن میشود.