چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین استفاده آسیبزا از تلفن همراه (PCU) و احساس تنهایی، با میانجیگری مدیریت زمان نوجوانان انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دبیرستان دوره دوم شهرستان رشت در سال تحصیلی 97-96 بوده که از میان آنان، 330 نوجوان به شیوه نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدهاند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه مقیاس کاربری مشکلزا از تلفن همراه، پرسشنامه احساس تنهایی و پرسشنامه مدیریت زمان و برای آزمون فرضیهها از فن مدلیابی معادلات ساختاری با برنامه نرمافزاری AMOS-20 استفاده شده است. برای آزمون اثرات میانجیگرانه نیز روش بوتاستراپ در برنامه ماکرو پریچر و هایز (2008) بهکار گرفته شد. نتایج نشان داده است که همبستگی مستقیم و معناداری بین PCU و احساس تنهایی وجود دارد. اثر مستقیم PCU بر مدیریت زمان معنادار است. با ورود مدیریت زمان بهعنوان میانجی، از شدت اثر PCU بر احساس تنهایی کاسته شده است. به این مفهوم که مدیریت زمان از میزان رابطه PCU و احساس تنهایی میکاهد. این نتایج مبین آن است که دستیابی به سطوح قابلقبولی از مهارت مدیریت زمان میتواند اثرات محافظتی در برابر احساس تنهایی ناشی از کاربری آسیبزای تلفن همراه برای نوجوانان ایجاد نماید.
This study was conducted to determine the relationship between problematic cell-phone use (PCU) and loneliness, mediated by adolescent time management. The statistical population included all high school students in the second year of Rasht city in the 2018-2017 academic year from which 330 adolescents were selected by multi-stage cluster sampling. Data were collected by The PCU, loneliness and time management questionnaires. the hypotheses were tested by using structural equation modeling technique with AMOS-20 software program. Also the mediating effects were tested by using The Bootstrap approach with the bootstrap procedure in Preacher and Hayes (2008) Macro program. The results showed that there was a direct and significant correlation between PCU and loneliness. The direct effect of PCU on time management was significant. the effect of PCU on loneliness was decreased with the mediating of time management. These results suggest that achieving acceptable levels of time management skills can have protective effects against the feeling of loneliness caused by the harmful use of mobile phones for adolescents.
خلاصه ماشینی:
رابطه ساختاري کاربري آسيب زاي تلفن همراه و احساس تنهايي نوجوانان با ميانجيگري مديريت زمان (مطالعه موردي : شهر رشت ) سجاد رضائي *، سيده افسانه گراکوئي **، امير قربان پور لفمجاني چکيده پژوهـش حاضـر بـا هـدف تعييـن رابطـه بيـن اسـتفاده آسـيب زا از تلفـن همراه (PCU) و احسـاس تنهايـي، بـا ميانجيگـري مديريـت زمـان نوجوانـان انجـام شـده اسـت .
اين نتايـج مبين آن اسـت کـه دسـتيابي بـه سـطوح قابل قبولـي از مهارت مديريت زمـان ميتوانـد اثـرات محافظتي در برابـر احسـاس تنهايي ناشـي از کاربري آسـيب زاي تلفن همـراه بـراي نوجوانـان ايجـاد نمايد.
بـا توجه به مباحث ياد شـده ، پرسـش اصلـي پژوهـش ايـن اسـت که آيـا مديريـت زمـان ، در رابطـه بين اسـتفاده آسـيب زا از تلفـن همـراه و احسـاس تنهايـي نقـش ميانجي ايفـا مي کند؟.
Gao (به تصویر صفحه مراجعه شود) چارچوب نظري پژوهش کاربـري آسـيب زاي تلفـن همـراه : ظهـور فناوري هـاي نويـن اگرچـه فرصت هاي بسـياري را ايجـاد کـرده اسـت ، مخاطـرات و مشـکلات مهمـي را در پـي داشـته که اعتيـاد بـه اينترنـت يا تلفن همـراه (کاربري آسـيب زا) از مصاديق آن اسـت (پدررو ـ پـرز٦ و همـکاران ، ٢٠١٨: ٢٠).
٢ Figure relationship between PCU and loneliness (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتيجه گيري نتايـج نشـان مي دهـد کـه کاربـري آسـيب زاي تلفـن همـراه بـا مديريـت زمـان رابطـه اي منفـي و معنـادار دارد.
Abstract: This study was conducted to determine the relationship between problematic cell-phone use (PCU) and loneliness, mediated by adolescent time management.