چکیده:
موضوع تبلیغ دینی از آغاز در سنت مسیحی اهمیت فراوان داشته است. این امر در فعالیتهای عیسی مسیح و یاران نزدیکش به روشنی مشهود بوده است. در اثر اقدامات رسولان نخستین و جانشینان آنها گرایش به مسیحیت روز به روز بیشتر شد تا اینکه در اوایل قرن چهارم مسیحیت دین رسمی امپراتوری روم شد، همزمان گرایشهای رهبانی نیز در مسیحیت شکل گرفت. بندیکت قدیس (د ح 547م)، از شخصیتهای تأثیرگذار رهبانیت مسیحی بود، که با تأسیس طریقهای رهبانی در رشد و تکامل معنویت مسیحی تأثیر مهمی بر جای نهاد. گِرِگوری کبیر از پیروان سنت بندیکت بود که به مقام پاپی رسید و در گسترش مسیحیت نقشی چشمگیر داشت. او در سال 597م آوگوستین کانتربری را به همراه چهل تن از راهبان صومعۀ اندوری قدیس رهسپار بریتانیا کرد. این هیئت با تلفیق قواعد رهبانی با تعالیم کلیسا توانستند به توفیق چشمگیری برسند.
Missionary has been an important element from the very beginning of Christian History, according to New Testament's narrations, it began with the activities of Jesus and his disciples. As a result of the early Apostles' activities Christianity gradually became more and more popular, and finally, in fourth century, became the formal religion of the Roman Empire. At the same time, monasticism developed among Christian community. Saint Benedict (d c 547) was one the important figures in Christian monasticism and his mystical order practice an influential effect in the growth of Christian spirituality. Gregory, a follower of Benedictine tradition, was appointed as a Pope and had a crucial influence on the spread of Christianity. In 597 C.E. he sent Augustine of Canterbury along with forty monks of Saint Andrew's monastery to the Britain. By combination of monastic rules with the Church teachings they succeeded to spread Christianity among the British pagans.
خلاصه ماشینی:
از جمله ادياني که با شيوه تبليغ توانست به اهدافش در همراه ساختن انسان ها با خود به موفقيت برسد دين مسيحيت است ، حضرت عيسي (ع ) با پرورش دوازده حواري سنگ بناي تبليغ اين دين را پايه گذاشت و با ساخت اولين کليسا توسط پطرس حواري عملا تبليغ ، به عنوان يک رکن اصلي ، مرکزيت تشکيلاتي يافت .
آغاز مأموريت تبليغي در بريتانيا زماني که گرگوري دريافت هنوز مهاجمان آنگلوساکسون از طريق روحانيت محلي بريتانيا به دين مسيح دعوت نشده اند، تصميم گرفت از ظرفيت موجود در رهبانيت در جهت تحقق اهداف تبليغي کليساي مسيحي استفاده کند، از اين رو، در سال ٥٩٧ م هيئتي چهل نفره را، به سرپرستي آوگوستين کانتربري ٢ از صومعه اندروي قديس ٣، به سوي آنگلوساکسون هاي بريتانيا فرستاد.
82; Harting, Mayr, The Coming of Christianity to Anglo-Saxon England, University Park, PA: Pennsylvania State به زعم گرگوري انگليسي ها آخرين بقاياي کفر و بي ديني در امپراتوري روم محسوب ميشدند.
با اينکه اين که پاپ ، احترام و اهميت زيادي براي راهب بزرگ خود قائل بود اما موافقت نکرد و به آوگوستين نامه اي داد و به او گفت باز گردد و مبلغان را به انجام مأموريتشان تشويق کند.
٥. ارسال راهبان مبلغ : چنانکه پيشتر ذکر شد، گرگوري از ظرفيت هاي موجود در رهبانيت مسيحي براي تبليغ و گسترش مسيحيت استفاده کرد.
اگرچه اثلبرت در آغاز پيام مسيحيت را نپذيرفت ، اما به راهبان اين فرصت را داد که براي خود صومعه اي بسازند و آزادانه بتوانند موعظه کنند.