چکیده:
شهر تابآور، شبکه پایدار از سیستم فیزیکی و اجتماعات انسانی است. سیستم فیزیکی، اجزای طبیعی و ساخته شدهی شهر شامل جادهها، ساختمانها، زیرساختها، تسهیلات ارتباطی، تاسیسات تامین انرژی و همچنین مسیرهای آب و خاک، ویژگیهای جغرافیایی و امثال آن هستند. تحقیق حاضر از نوع پیمایشی است. در این روش از نمونهگیری تصادفی دو مرحله ای متناسب استفاده شده است. در مرحله نخست، تعداد رشتههای آموزشی انتخاب گردیده و در مرحله بعدی با توجه به تعداد کل دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) و اعضاء هیات علمی موجود درگروههای آموزشی، و همچنین کارکنان شاغل در شهرداریهای مناطق چهار گانه ی همدان، مشخص می شود. این تحقیق از نظر روش و ماهیت، توصیفی – تحلیلی بوده و از لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد. همچنین جمعآوری دادهها و اطلاعات مورد نیاز این تحقیق به دو روش کتابخانهای (اسنادی) و پیمایشی (میدانی) میباشد. تابآوری راهی برای افزایش توان جوامع با استفاده از پتاسیلهای آنها مطرح شده و تعریفها، رویکردها، شاخصها و مدل سنجشی متفاوتی در مورد آن شکل گرفته است. زمانی یک شهر به طور کامل تابآور محسوب خواهد شد که تمامی شاخصها، مولفهها، و ابعاد تابآوری در آن شهر در وضعیت بهتر و در حال رشد و ارتقاء قرار گیرند و چه بسا که ارتقا ناموزون ابعاد مختلف در مسیر تابآوری شهری خیلی به تابآور شدن کلیت یک شهر و مردمان آن منجر نخواهد شد.
خلاصه ماشینی:
ایران به دلیل ویژگی های اقلیمی، زمین شناختی و به ویژه قرار گیری روی كمر بند زلزله خیز آلپ- هیمالیا، از جمله آسیب پذیرترین كشورهای دنیا محسوب میشود، به طوری كه شاخص ریسك بحران برنامهی توسعه سازمان ملل نشان میدهد بعد از ارمنستان، ایران بالاترین آسبپذیری زلزله را در بین كشورهای جهان دارد و 31 مورد از 40 نوع بلایا طبیعی در ایران رخ داده است (قائد رحمتی و همكاران، 1393).
آزمون t جهت سنجش معیارهای تاب آوری در این راستا جهت بررسی تابآوری شهر همدان در برابر مخاطره، 14 بعد روی هم رفته با بیش از 53 مؤلفه از دیدگاه مشارکتکنندگان این پژوهش مورد سنجش قرار گرفته است که در جدول 5 ارزیابی ابعاد و معیارهای مربوطه ارائه شده است.
آمار تحلیلی آزمون t جهت سنجش معیارهای تابآوری در این راستا جهت بررسی تابآوری شهر همدان در برابر مخاطره، 14 بعد روی هم رفته با بیش از 53 مؤلفه از دیدگاه مشارکتکنندگان این پژوهش مورد سنجش قرار گرفته است که در جدول 6 ارزیابی ابعاد و معیارهای مربوطه مورد تحلیل قرار گرفته است.
از این رو، اتخاذ راهكارهای مدیریت بحران جامعه محور، توانمندسازی شهروندان و استفاده از توان مشاركت مردمی برای مقابله با سوانح طبیعی مانند زلزله و افزایش تابآوری شهری بسیار مهم است.
تابآوری به عنوان ظرفیت یک سیستم برای حفظ هویت سیستم، پس از یک اختلال در محیطزیست شناخته شده و در سراسر جهان، در جوامع مختلفی که در معرض حوادث آسیب زا از جمله زلزله هستند مورد بررسی قرار گرفته است.