چکیده:
هدف: شناسایی عوامل کلانی که بر موفقیت نوآوری باز در اکوسیستم کسبوکارهای دیجیتال مؤثرند، هدف این پژوهش است. روش: بعد از شناسایی اولیه عوامل مؤثر از پیشینه، با استفاده از نمونه هفتاد نفری از صاحبنظران، پیمایشی در اکوسیستم کسبوکار دیجیتال انجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه خبرگان سازمانی و کارشناسان فعال در کسبوکارهای دانشبنیان دیجیتال است. در این پژوهش، برای سنجش روایی واگرا، از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است. صحت و معناداری روابط میان این متغیرها و تأیید مدل اندازهگیری و ساختاری، بهکمک تحلیل عاملی تأییدی یا معادلات ساختاری مبتنی بر PLS و با استفاده از نرمافزارهای SPSS و Smart PLS بررسی شده است. یافتهها: سازههای برونزای مدل، روی هم 62 درصد از واریانس سازه موفقیت در نوآوری باز را شرح میدهد و بهترتیب سازههای محیط مقرراتی و نظارتی، پشتیبانی مالی و نهادهای واسطه در موفقیت نوآوری باز، بیشترین ارتباط و اهمیت را دارند. همچنین مقدار شاخص 2Q مدل برابر با 392/0 است که نشان میدهد مدل پیشنهادی، تناسب پیشبینی مناسبی دارد. نتیجهگیری: پیشنهاد میشود که دولت و سیاستگذاران، راهکارهایی همچون تشویق سرمایهگذاری خطرپذیر و تأمین مالی جمعی، مشوقهای مالیاتی، ایجاد نظام حقوقی کارا برای حفاظت از داراییهای فکری، ایجاد پلتفرمهای نوآوری باز و قطبهای فناوری را در دستور کار قرار دهند تا اکوسیستم مناسبی برای اجرای راهکارهای نوآوری باز در کسبوکارهای دیجیتال شکل گیرد.
Objective: This study aims to identify the major factors that affect the success of open innovation in the digital business ecosystem. Methods: After initial identification of the factors influencing the background, a survey was conducted in the digital business ecosystem using a sample of 70 experts. The research community includes all organizational experts and experts active in digital knowledge-based businesses. In this study, exploratory factor analysis has been used to measure divergent validity and the accuracy and significance of the relationships between these variables and confirmation of the measurement and structural model by confirmatory factor analysis or structural equations based on PLS and SPSS and Smart PLS software have been investigated. Results: The exogenous structures of the model together account for 62% of the variance of the structure of open innovation success, and the structures of the regulatory and regulatory environment, financial support and intermediary institutions have the most relevance and importance in the success of open innovation, respectively. Also, the value of Q2 index of the model is equal to 0.392, which indicates that the proposed model has a good predictive fit. Conclusion: It is suggested that governments and policymakers implement strategies such as encouraging venture capital and crowd funding, tax incentives, establishing an efficient legal system for the protection of intellectual property, establishing open innovation platforms and technology hubs, and other research findings. In this way, a suitable ecosystem for the implementation of open innovation strategies in digital businesses is formed.
خلاصه ماشینی:
Hilbolling, Berends, Deken & Tuertscher 3.
با وجود انجام پژوهش هايي در خصوص پياده سـازي موفـق نـوآوري بـاز در حـوزه هـا و صـنايع مختلـف همچـون پتروشيمي (ابراهيم اف ٣، ٢٠١٨)، سلامت (شايخ و لوينا٤، ٢٠١٩)، زيست فناوري (البلوشي ، استد، گري و بـورگس ٥، ٢٠١٨) و هوا و فضا (يوهانسون و همکاران ٦، ٢٠١٥)، در سال هاي اخير پژوهش جامعي که بـه طـور کامـل بـه عوامـل مـؤثر بـر موفقيت نوآوري باز در اکوسيستم کسب وکارهاي ديجيتال در محيط کلان توجه کند، انجام نشده اسـت .
با وجود انجام پژوهش هاي مختلفي در زمينه نوآوري بـاز در ايران از جمله طراحي مدل فروش مبتني بر نوآوري باز (آقازاده ، حسنقلي پور ياسـوري ، مهرنـوش ، لطيفـي و سـليماني ، ١٣٩٨)، تأثير نوآوري باز بر کسب وکار (طاهري و شوال پور، ١٣٩٧)، اثر نوآوري کسب وکار درون گرا بر مـدل کسـب وکـار (پژوهش جهرمي ، ١٣٩٧)، ابعاد نوآوري باز (جمالي ، ١٣٩٥)، رتبه بندي عوامل مؤثر بر موفقيت نوآور باز (داودي ، اکبـري و پاداش ، ١٣٩٥)، ارتباط فرايند نوآوري باز و توانمندي جذب بنگاه ها (جاويد و باقري نژاد، ١٣٩١) و حمايت شرايط زمينه اي ايران از نوآوري باز (طبائيان ، منطقي ، بامداد صوفي و طباطبائيان ، ١٣٩٠)، پژوهشي که به دنبال شناسايي عوامل مـؤثر بـر موفقيت نوآوري باز و تبيين مدلي جامع در اين خصوص باشد، انجام نشده است .
Developments towards the fifth generation model of innovation, journal of Technology Analysis & Strategic Management, 4(1), 73-75.