چکیده:
زمینه و هدف: با وجود منافعی که گذشتکردن برای بهبود و تقویت روابط دارد، افراد همیشه خطاها و آسیبهای بینفردی را با گذشتکردن پاسخ نمیدهند. همچنین، درک کامل اینکه چگونه افراد به آسیبها و خطاهای بینفردی پاسخ میدهند، مستلزم بررسی دقیق موقعیتهای بینفردی است که به گذشت ختم نمیشود؛ ازاینرو، هدف این پژوهش بررسی تجربۀ زیستۀ پدیدۀ گذشتنکردن در زندگی زناشویی همسران آسیبدیده است.
روش:پژوهش حاضر، مطالعهای کیفی از نوع پدیدارشناسی توصیفی روانشناسانه است که در آن 10 شرکتکننده، 6 زن و 4 مرد، بهروش نمونهگیری گلولهبرفی انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از روش مصاحبۀ نیمهساختاریافته استفاده شد و این روند تا مرحلۀ اشباع دادهها ادامه یافت.
یافتهها: بر اساس نتایج این پژوهش، تجربۀ عدم گذشت همسران آسیبدیده، پنج جزء تشکیلدهنده دارد: 1. شدّت و ماهیت آسیب؛ 2. حس تنفر، انتقام و اجتناب از همسر آسیبرسان؛ 3. عدم عذرخواهی و پشیمانی همسر آسیبرسان و تلاش نکردن وی برای جبران رفتار آسیبزا؛ 4. جلوگیری از آسیبدیدن مجدد؛ و 5. رهایی از یادآوری همسر آسیبرسان و خلاصی از خاطرات آسیبزا.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مشخص شد که چرا گاهی اوقات افراد نمیخواهند یا نمیتوانند همسر آسیبزننده را ببخشند. یافتههای این پژوهش کیفی، همچنین مشخص ساخت که هرچند گذشت و عدم گذشت با هم مرتبط است؛ اما دو سازه مجزا هستند و نمیتوان عدم گذشت را تنها از طریق گذشت کردن کاهش داد. نتایج پژوهش حاضر بهتفصیل مورد بحث قرار گرفته است.
Despite the benefits that forgiveness has to improve and to strengthen relationships, people do not always respond to interpersonal transgressions and offenses by forgiving. A full understanding of how people respond to interpersonal hurts and transgressions will thus require a detailed examination of interpersonal circumstances that do not end in forgiveness. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the lived experience of the unforgiveness phenomenon in the marital life of Injured spouses. The present study is a qualitative study of descriptive psychological phenomenology in which 10 participants (6 females and 4 males) were selected with a purposeful sampling method. A semi-structured interview method was used to collect data and this process continued until the data saturation stage. The results of this study showed that the experience of unforgiveness of Injured spouses has 5 constituents: 1- The severity and nature of the injury, 2- Sense of resentment, revenge, and avoidance from the offender, 3- Refusal of the offender from apology and regret and lack of his effort to compensate the hurting behavior, 4- Prevention from getting hurt again, 5- Getting rid of remembering the offender and getting rid of hurting memories. According to the results, it was found that why sometimes people do not want or can not forgive a hurting and wrongdoing spouse. The findings of this qualitative study also showed that forgiveness and unforgiveness are distinct though related constructs, only forgiveness incapable of reducing unforgiveness. The results of the present study are discussed in detail.
خلاصه ماشینی:
Younger, Piferi, Jobe, & Lawler 2.
Zechmeister & Romero به گذشت کردن و عدم گذشت اساسا با یکدیگر تفاوت دارند؛ بنابراین ، گذشت کردن و عدم گذشت نمی توانند دو قطب متضاد در یک پیوستار واحد باشند؛ زیرا اگر چنین باشد، فقط گذشت کردن می تواند عدم گذشت را کاهش دهد؛ اما همان گونه که ورثینگتون و سانداگ ١ (٢٠١٦) معتقدند، عدم گذشت را می توان به روش های بسیاری ، همچون انتقام جویی و احقاق عدالت یا از طریق تغییر وضعیت کاهش داد که شامل گذشت نیستند؛ بنابراین مسئله اصلی پژوهش ، بررسی تجربۀ زیستۀ پدیدۀ عدم گذشت در زندگی زناشویی همسران آسیب دیده در شهر اهواز است .
یکی از نتایج جالب پژوهش رز و همکاران (٢٠١٨) که با پژوهش های قبلی عدم گذشت (هریس و ثورسن ، ٢٠٠٥؛ ِ وید و ورثینگتون ، ٢٠٠٣؛ ویتولیت ، لودویگ و وندر لان ، ٢٠٠١؛ ورثینگتون ، ٢٠٠١ و ٢٠٠٦) متفاوت بود، این ِ است که برخی از مشارکت کنندگان بیان کرده اند با وجود اینکه شخص آسیب رسان را نبخشیده اند، عواطف منفی را فراموش کرده اند.
٢. حس تنفر، انتقام و اجتناب از همسر آسیب رسان همۀ مشارکت کنندگان این پژوهش اشاره کردند که احساسات مرتبط با آسیب را تجربه کرده اند و آن را جزء ضروری تجربۀ عدم گذشت خود توصیف کرده اند؛ همانند مشارکت کنندۀ دوم که احساسات منفی شدیدی را تجربه کرده است .
یافته های این پژوهش نیز نشان می دهد، عدم عذرخواهی و پشیمانی همسر آسیب رسان و تلاش نکردن وی برای جبران رفتار آسیب زا (جزء سوم )، یکی از مهم ترین دلایل امتناع افراد از گذشت است .