چکیده:
دستیابی به توسعة پایدار روستایی بدون مشارکت هدفمند گروههای مختلف مردم، از جمله زنان، امکانپذیر نیست. ولی در حاشیه قرار گرفتن زنان در جامعه و استفاده نکردن آنها از امکانات و فرصتها نسبت به مردان، سبب تشدید احساس ناامنی آنها در جامعه میشود. فراهمکردن زمینههای احساس امنیت زنان روستایی در جهت بهبود کیفیت فعالیت اجتماعی آنان امری ضروری است و تحقق آن در گرو شناخت وضعیت احساس امنیت زنان و عوامل مؤثر بر آن است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفیـ تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و میدانی (پرسشنامه) است. جامعة آماری تحقیق خانوارهای دهستان خرقان غربی واقع در شهرستان آوجاند که با استفاده از فرمول کوکران 182 نفر بهعنوان حجم نمونه تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) در قالب نرمافزار لیزرل استفاده شد. نتایج یافتههای تحقیق نشان میدهد که اکثر مؤلفههای احساس امنیت در منطقة مطالعهشده وضعیتی پایینتر از حد مطلوب عدد 3 دارند و به عبارتی زنان ساکن در منطقه احساس امنیت مطلوبی ندارند. همچنین، مهمترین عوامل تأثیرگذار در احساس امنیت زنان در منطقة مطالعهشده عبارت است از عوامل اجتماعی با ضریب 99/0، عوامل فرهنگی با ضریب82/0 و عوامل اقتصادی با ضریب 81/0.
Achieving sustainable rural development is not possible without the targeted participation of various groups of people, including women. But the marginalization of women in society and their lack of use of facilities and opportunities compared to men intensifies their sense of insecurity in society. Providing the ground for the feeling of security of rural women to improve the quality of their social activities is essential and its realization depends on recognizing the state of women's sense of security and the factors affecting it. The present study is applied purpose and descriptive-analytical in nature. The method of data collection is the library and field (questionnaire). The statistical population of the study is the households of West Kharqan District located in Avaj County, which was determined as the sample size using Cochran's formula of 182 people. Structural equation modeling (SEM) in the form of LISREL software was used to analyze the data. The results of the research show that most of the components of feeling safe in the study area are below the desired level (number 3) and in other words, women living in the area do not feel comfortable. Also, the most important factors influencing the sense of security of women in the study area are social factors with a coefficient of 0.99, cultural factors with a coefficient of 0.82, and economic factors with a coefficient of 0.81.
خلاصه ماشینی:
لـذا تحقيـق حاضر به دنبال شناسايي عوامل مؤثر بر احساس امنيت زنان در دهستان خرقان غربي ، واقـع در استان قزوين ، و پاسخگويي به اين سؤال است که عوامل مؤثر بر امنيت زنان روستايي کدام اند؟ پيشينة تحقيق مروري بر مطالعات صورت گرفته دربارة موضوع مورد نظر نشان مي دهد که تحقيقـات متعـددي در زمينة احساس امنيت انجام شده است که از ميان آن ها مي توان به مـوارد ذيـل اشـاره کـرد: ليتل ١ و همکاران (٢٠٠٥) در مقاله اي با عنوان «احساس امنيت زنان : چشم انـداز روسـتايي » بـه اين نتيجه رسيدند که در طراحي فضاي عمومي بايد به امنيت کالبـدي ، دوسـتانه بـودن فضـا و کالبد توجه بيشـتر شـود تـا زنـان روسـتايي در چنـين کالبـدي احسـاس امنيـت کننـد [٦١].
صادقي فسايي و ميرحسيني (١٣٨٩) در پژوهشي با عنوان «بررسي جامعه شـناختي عوامـل مؤثر بر ترس از جرم در ميان زنان شهر تهران » به اين نتيجه رسيدند که تـرس زنـان در اغلـب موارد مربوط به آزارهاي جنسي است و زنان جوان بيشتر از زنان مسن آن را احساس مي کننـد.
محمدي و همکاران (١٣٩٢) در تحقيق خود با عنوان «بررسي احساس امنيت زنـان در منـاطق شهري نمونة موردي مناطق ٥ و ١٣ اصفهان » دريافتند که بين شاخص هاي اجتماعي و کالبدي با ميزان امنيت رابطة مستقيمي وجود دارد؛ يعني هرچه اين شاخص ها در حـد بـالاتري باشـند، امنيت نيز افزايش پيدا مي کند.
ميرمحمـدتبار و همکـاران (١٣٩٥) در «بررسـي عوامـل مـؤثر بـر احساس امنيت اجتماعي زنان » به اين نتيجه رسيدند که استفاده از رسانه هاي جمعي ، دينـداري و حجاب و پوشش مناسب به نسبت ساير متغيرها تأثير بيشتري بـر احسـاس امنيـت اجتمـاعي زنان در ايران دارد [٣٧].
“Perceived Risk and Fear of Crime in Public Transport Nodes: The Experience From Nigerian Transit Environment”, International Journal of Criminal Justice Sciences, Vol. 2 No. 10, PP 139-151.