چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت کمی و دموگرافیک طلاق در استان ایلام طی روندی 5 ساله از سال 1392 تا 1396 میباشد. روش پژوهش کمی و طرح تحقیق توصیفی است که مبتنی بر دادههای سرشماری و مطالعه آماری اسناد موجود در سازمان ثبت احوال استان ایلام می باشد. در طی سالهای ذکر شده، در مجموع 3624 واقعه طلاق در استان ایلام ثبت شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که میزان طلاق طی این سالها روندی افزایشی داشته است بهطوری که از 17 درصد در سال 92 به 24 درصد در سال 96 رسیده است. سایر نتایج نیز بدین شرح بوده است: فراوانی تعداد طلاقهای ثبت شده در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی؛ فراوانی تعداد طلاقها در شهرستان ایلام نسبت به سایر شهرستانها؛ فراوانی تعداد طلاقها در سطح تحصیلی دیپلم و در گروههای سنی 25-29 ساله و 20-24 ساله؛ فراوانی تعداد طلاقها در 6 سال اول زندگی. همچنین از لحاظ اختلاف سنی نیز، بیشترین تعداد طلاقهای ثبت شده مربوط به مواردی بوده که در آن مرد، 0تا 5 سال بزرگتر از زن بوده است.
The purpose of this study is to investigate the quantitative and demographic situation of divorce in Ilam province during a 5-year process from 1392 to 1396. The research method is quantitative and the research design is descriptive based on census data and statistical study of documents in the Civil Registration Organization of Ilam Province. During the year, listed a total of 3624 cases of divorces registered in Ilam province. The rate of divorce has increased in these years (from 17 percent in 92 to 24 percent in 96). Other results include: the frequency of divorces recorded in urban areas relative to rural areas; the frequency of divorce rates in the city of Ilam compared to other cities; the number of divorces at the diploma level and in the age group of 25- 29 years old and 20-24 years old; abundance of divorces in the first six years of life; also, in terms of age difference, the highest number of registered divorces was in cases where the man was 0-5 years older than the woman. In the end, it is also presented, research suggestions and applied
خلاصه ماشینی:
میزان دوام زندگی مشترک در چند سال اخیر در استان ایلام ، کمتر از متوسط کشـوری است ، در سال ١٣٩١ به طور متوسط ، طول مدت زندگی مشترک در کشـور ٧/٦ سـال بـوده که استان ایلام با میانگین ٥/٣ کمترین طول مدت دوام زنـدگی تـا واقعـه طـلاق را در بـین استان های کشور دارا بوده است و برهمین اساس استان ایلام بالاترین درصد طلاق بـا یـک تا چهار سال زندگی مشترک را نیز دارد(پیری، ١٣٩٦).
این افزایش از یک سو ناشی از میزان ازدواج در ایـن سـنین اسـت کـه بـیش از ٧٠ درصد از زنان و مردان در این دایرة سنی ازدواج میکنند، از سوی دیگر نتایج تحقیق حاضـر برحسب متغیر طول مدت ازدواج طی سال های مورد بررسی(١٣٩٢-١٣٩٦) در اسـتان ایـلام نشان داد که هرچه طول مدت ازدواج افزایش پیدا میکند، تعداد طلاق ها کاهش پیـدا مـی- کند.
امّا یافته های جالب توجهی کـه برخلاف نظریه فضای اجتماعی بوردیـو و هویـت بخشـی گیـدنز اسـت فراوانـی و درصـد فراوانی وضعیت طلاق برحسب اختلاف سن زوجـین بـین سـال هـای ١٣٩٢ تـا ١٣٩٦ در استان ایلام نشان میدهد که بیشترین فراوانی مربوط به اختلاف سنی ٠-٥ سال است کـه در آن مرد از زن بزرگتر میباشد در حالی که طلاق در اختلاف سنی بـالاتر از پـنج سـال کمتـر شده است .