چکیده:
اصناف و بازاریان بخش مهم و وسیعی از جامعه و اقتصاد هر کشور را تشکیل میدهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبتنگری بر امید به آینده در اصناف و بازاریان در شرایط تحریم اقتصادی ایران انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیهی اصناف و بازاریان شهر بردسکن بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه مورد نظر به شیوه نمونهگیری خوشهای به دست آمد. مداخله مثبتنگر در این پژوهش بر اساس رویکرد پارکز (2009) و در قالب 6 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. دادهها با روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رواندرمانی مثبتگرا باعث بهبود و افزایش امید به آینده در اصناف و بازاریان شد (05/ 0 >p ). در نتیجه رواندرمانی مثبتگرا بر امید به آینده اصناف و بازاریان موثر است و میتواند به عنوان یک شیوه درمانی و کاربردی به خصوص در شرایط تحریمهای اقتصادی و وضعیت خاص حاکم بر اقتصاد ایران مورد استفاده قرار گیرد.
Tradesmen and marketers constitute an important and large part of the society and economy of any country. The aim of this study is to investigate the effectiveness of positivitytraining on hope for the future in guilds and bazaars in the context of Iran's economic sanctions. The statistical population of this study was all tradesmen and marketers in Bardaskan city. The research method is quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The sample was obtained by cluster sampling. Positive intervention in this study was performed based on Parks (2009) approach and in the form of 6 sessions on the experimental group. Data were analyzed by one-way analysis of covariance. Results showed that positive psychotherapy improved and increased hope for the future in tradesmen and marketers (p <0.05). As a result, positive psychotherapy is effective on hope for future of guilds and bazaars and can be used as a therapeutic and practical method, especially in the context of economic sanctions and special situation prevailing in Iran's economy.
خلاصه ماشینی:
در نتیجـه روان درمانی مثبت گرا بر امید به آینده اصناف و بازاریان مؤثر است و میتواند به عنوان یـک شیوه درمانی و کاربردی به خصوص در شرایط تحریم های اقتصـادی و وضـعیت خـاص حاکم بر اقتصاد ایران مورد استفاده قرار گیرد.
پژوهش ها نشان داده است کـه مـیتـوان مهـارت هـای لازم برای برخورداری از خوش بینی و مثبت نگری را با انعطاف پذیری مبتنی بر واقعیـت بـه اکثـر افراد آموزش داد و آن ها را در برابر مسائل و مشکلات ایمن سـازی روانـی کـرد (سـلیگمن ، ١٩٩٦: ٦١).
یافته های پژوهش عبادی و فقیهی (١٣٨٩: ١٢) نشان داد که کاربرد مثبت نگـری بـر افـزایش امید به زندگی زنان بدون همسر مؤثر بوده و تأثیر آمـوزش مـورد نظـر، بـا توجـه بـه نتـایج آزمون پیگیری از ثبات لازم برخوردار بوده است .
در صورت اثربخش بودن آموزش مثبت نگری در امید به آینده اصناف و بازاریان میتوان انتظـار داشت که تاب آوری آنان در شرایط ویژه ای که ایران در تحریم های شدید اقتصـادی بـه سـر میبرد، بالا رفته و شاهد افزایش انگیزش شغلی و سـطوح بـالاتری از سـلامت و بهزیسـتی روانشناختی برای افـراد زیـادی در جامعـه باشـیم .
لذا این فرضیه که روان درمانی مثبت گـرا بـر انگیزش شغلی اصناف و بازاریان تأثیر دارد، تأیید میگردد و روان درمـانی مثبـت گـرا باعـث افزایش امید به آینده میشود.
عابدی، رضا (١٣٩٨)، «بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر درماندگی آموخته شده انگیزش شـغلی و امید به آینده در اصناف و بازاریان شهر بردسکن »، پایـان نامـه ی کارشناسـی ارشـد، کاشـمر: گـروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی.