چکیده:
هدف محوری این مقاله سنجش و اولویت بندی ضریب رقابت پذیری منطقه ای در ایران براساس مولفه های اقتصاد دانش می باشد. به طور کلی رقابت پذیری معیاری کلیدی برای ارزیابی درجه موفقیت مناطق درمیدان رقابت های سیاسی،اقتصادی و تجاری به حساب می آید. بدین معنی که هر کشور، منطقه یا بنگاهی که از توان رقابتی بالایی در بازارهای رقابتی برخوردار باشد،می توان گفت که از رقابت پذیری بالاتری برخوردار است. رقابت پذیری در اثر ترکیبی از دارایی ها و فرآیندها به وجود می آید. دارایی ها یا به صورت موهبتی است (مثل منابع طبیعی) و یا ساخته شده به وسیله انسان(مثل زیرساخت ها) و فرآیندهایی که دارایی ها را به منافع اقتصادی حاصل از فروش به مشتریان تبدیل می کند و در نهایت موجب ایجاد رقابت پذیری می شوند.این تحقیق به منظور بررسی تاثیر اقتصاد دانش بنیان بر رقابت پذیری منطقه ای درایران در نظر گرفته شده است . در این تحقیق به بررسی رقابت پذیری منطقه ای در پارک های علم و فناوری کشور درسال 1395مربوط به متغییرهای پارک علم و فناوری با استفاده از روش هرفیندال و می پردازیم. نتایج به دست آمده موید این مطلب است که متغییر تولید، اختراعات، تعداد شرکت های دانش بنیان نقش مثبتی در رقابت پذیری منطقه ای دارند.
The main purpose of this article is to assess and prioritize the regional competitiveness coefficient in Iran based on the components of knowledge economy. In general، competitiveness is a key criterion for assessing the degree of success of regions in the field of political، economic and commercial competition. This means that any country، region or enterprise that has a high level of competitiveness in competitive markets can be said to have a higher level of competitiveness. Competitiveness arises from a combination of assets and processes. Assets are either gifted (such as natural resources) or man-made (such as infrastructure) and the processes that turn assets into the economic benefits of selling to customers، ultimately creating competitiveness. This study is intended to investigate the impact of knowledge-based economy on regional competitiveness in Iran. In this research، we study the regional competitiveness in the country's science and technology parks in 2016 related to the variables of the science and technology park using the Herfindal method. The results confirm that the variables of production، inventions، number of knowledge-based companies have a positive role in regional competitiveness.
خلاصه ماشینی:
به عبارت دیگر، در این شاخص معیار مدنظر، برای محاسبۀ فاصله بین بنگاه ها نیست بلکه قرار داشتن در یک ناحیه و متعلق بودن به آن را معیاری برای محاسبۀ تمرکز جغرافیایی پیشنهاد میکنند که در آن si سهم منطقۀ i در اشتغال صنعت مورد بررسی و xi سهم ناحیۀ i در اشتغال کل مناطق (اشتغال کل کشور) است و همان طور که قبلاً نیز گفته شد، xi و si متغیرهایی هستند که می توانند نشان دهندة مزیت های طبیعی و سرریزهای موجود در یک ناحیۀ معین باشند و دو оna و оs اهمیت هریک از دو عامل فوق را در تمرکز جغرافیایی نشان می دهند؛ به طوری که هرقدر مقادیر این دو پارامتر در صنعت مورد بررسی نزدیک به یک باشد، تمرکز جغرافیایی و تراکم واحدهای تولیدی مربوط به آن صنعت بیشتر خواهد بود؛ بنابراین ، باید شاخص EG به گونه ای طراحی شود که بتواند اهمیت هر دو عامل xi و si را در معیار محاسبۀ تمرکز یعنی نشان دهد.
با توجه به این که مقدار شاخص پراکندگی بین ١ تا ١- است ، در استان های کشور عدم تمرکز یا پراکندگی واحدهای تولیدی صنعت وجود دارد.